Η οπτική για τα πράγματα ενός δημοσίου υπαλλήλου

Το παρακάτω κείμενο αφορά συνάδελφό μου η οποία κατεβαίνει ως υποψήφια στις στις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής. Νομίζω αξίζει κάποιος να διαβάσει το κείμενό της γιατί φανερώνει ότι στο Δημόσιο υπηρετούν και άνθρωποι που μπορούν να το στρέψουν σε μια πραγματικά πολιτοκεντρική λογική και κυρίως σε ένα περισσότερο αξιοκρατικό δημόσιο τομέα:

Συνάδελφοι,
στέλνω αυτό το μήνυμα γιατί θέλω να σας ενημερώσω ότι είμαι ανεξάρτητη υποψήφια στις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής για το Τμήμα του Κεντρικού Τομέα και συγχρόνως επιθυμώ να μοιραστώ τις θέσεις μου μαζί σας με στόχο να πυροδοτήσω ένα διάλογο με όποιους από εσάς ενδιαφέρονται.

Ονομάζομαι Κατερίνα Κοντοπίδου, είμαι Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (1999) με μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολεοδομία -  Χωροταξία από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο (2003). 
Το 2007 διορίστηκα στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και με την εφαρμογή του “Καλλικράτη” μετατάχθηκα στην Περιφέρεια Αττικής, όπου τοποθετήθηκα στη Διεύθυνση Χωρικού Σχεδιασμού. Σήμερα είμαι υπάλληλος στο τμήμα Πολεοδομικών Θεμάτων. 
Το ενδιαφέρον μου για πιο ενεργή συμμετοχή στα του Συλλόγου μας ξεκινά από την πεποίθησή μου ότι η κατάσταση στο χώρο της εργασίας μας έχει γίνει δυσχερέστατη και ότι δε γίνεται να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα εργασιακά μας θέματα με τον ίδιο τρόπο που το κάναμε μέχρι σήμερα. Όπως φαίνεται, αυτός ο τρόπος και αυτή η οπτική μέχρι τώρα δεν έχουν φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα.

Οι βασικές μου θέσεις αναφορικά με τα εργασιακά μας ζητήματα είναι οι παρακάτω:
Ελπίζω ολόψυχα για κοινωνικούς λόγους. ο αγώνας μας για αποτροπή των απολύσεων να στεφθεί με επιτυχία. Στην περίπτωση όμως που αυτό δεν συμβεί, πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα δεύτερο σενάριο διαχείρισης μιας κατάστασης που αρκετοί από εμάς εκτιμούμε ότι είναι εξαιρετικά πιθανή. Ειδικότερα: 
Στη χρονική συγκυρία που ζούμε, πιθανό σενάριο είναι ότι σε όλο το Δημόσιο Τομέα, άρα και στην Περιφέρεια Αττικής έρχεται η στιγμή που το προσωπικό θα μειωθεί μέσω απολύσεων. Μέχρι σήμερα η αντιμετώπιση αυτής της πολύ πιθανής εξέλιξης από το σύνολο των εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα, αλλά και στην Περιφέρεια Αττικής από τους μέχρι τώρα εκπροσώπους μας και σχεδόν την πλειονότητα των εργαζομένων, γίνεται μέσω μίας οριζόντιας και ολοκληρωτικής άρνησης.
Επειδή όμως, κατά τη γνώμη μου, δε μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η πιθανότητα των απολύσεων είναι πολύ ισχυρή έως αναπόδραστη πιστεύω ότι είναι σκόπιμο να γίνει μία συζήτηση (μία προετοιμασία ίσως) για την επόμενη μέρα.
Υπάρχει μια μερίδα υπαλλήλων που κατά καιρούς σε ιδιωτικές συζητήσεις αναγνωρίζουν ότι και από την πλευρά μας, την πλευρά δηλαδή των δημοσίων υπαλλήλων, δεν υπήρξαμε πάντα σωστοί στο σύνολό μας και συνήθως όλοι έχουν να παρουσιάσουν ένα παράδειγμα συναδέλφου για να τεκμηριώσουν αυτή την άποψη. 
Προτείνω λοιπόν, να μπει στην ατζέντα μας η έγκαιρη και δίκαιη διαμόρφωση δικής μας πρότασης για τα κριτήρια αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων με βάση τα οποία θα αξιολογούμαστε στο μέλλον, τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι αυτή η αξιολόγηση θα είναι δίκαιη και αδιάβλητη από κάθε είδους «μέσο» και θα είναι διαφανής και η οποία θα αξιοποιηθεί ενδεχομένως και για την πιθανότητα απολύσεων στην περίπτωση που αυτές δεν καταφέρουμε να αποφευχθούν.
Σε αυτή τη βάση, αναφέρω επιγραμματικά τα βασικά θέματα με τα οποία εκτιμώ ότι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε για τη διαμόρφωση της πρότασής μας ως υπάλληλοι της Περιφέρειας Αττικής.
1. Διασφάλιση της πλήρους νομιμότητας: 
α) στον τρόπο πρόσληψης – αξιοκρατία: Πιστεύω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον για τις κραυγαλέες περιπτώσεις παράνομων ή σύννομων προσλήψεων.
β) στον τρόπο εργασίας  - διασφάλιση από παράνομες πρακτικές κατά την άσκηση των καθηκόντων: Αν και χωράει πολλή συζήτηση το ποιες ακριβώς πρακτικές είναι παράνομες ή παράτυπες, πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε για τις κραυγαλέες περιπτώσεις παράνομων πρακτικών από συναδέλφους.
2. Διαμόρφωση προτάσεων και διεκδίκηση για αξιοκρατία στον τρόπο εργασίας: Πιστεύω ότι έχει γίνει ήδη αρκετή συζήτηση, αλλά υπάρχει ακόμα περιθώριο. Όλοι θεωρούσαμε πάντα ότι άπαξ και γίναμε μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, άρα έχουμε περάσει ήδη από μία αξιοκρατική ή όχι διαδικασία αξιολόγησης, τότε πρέπει να διεκδικήσουμε να μην επαναξιολογηθούμε ποτέ. Πράγματι το αντικείμενο πολλών από εμάς είναι πολύ εξειδικευμένο και θα είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί μία κατάλληλη φόρμουλα, αλλά με την εξαρχής άρνηση για την οποιαδήποτε αξιολόγηση, απλά εθελοτυφλούμε μπροστά στο πολύ ισχυρό ενδεχόμενο των εναλλακτικών οριζόντιων απολύσεων και σίγουρα δεν προάγουμε την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουμε. 
Η μέτρηση απόδοσης με δίκαιο και διαφανή τρόπο θα πρέπει να γίνει έτσι ώστε να τεκμηριώνεται:
α) η ουσιαστική άσκηση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων μας
β) η εξυπηρέτηση του πολίτη με νόμιμο, διαφανή και αποτελεσματικό τρόπο
γ) η συνεχής βελτίωση των ικανοτήτων μας και της τεχνογνωσίας μας (προώθηση προτάσεων για τη διασφάλιση της δια βίου κατάρτισης και εκπαίδευσής μας)
3. Διαμόρφωση προτάσεων και διεκδίκηση για βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας για τα εξής:
α) απλούστευση των διαδικασιών διεκπεραίωσης της δουλειάς μας με μείωση της γραφειοκρατίας και πολιτοκεντρική προσέγγιση
β) βελτίωση της εξυπηρέτησης του πολίτη επί της ουσίας
γ) διαμόρφωση από τον εργοδότη μας εργαλείων και μέσων ώστε να είναι εφικτή η διασφάλιση της επίτευξης τήρησης των θεσμικών προθεσμιών και χρόνων ολοκλήρωσης των εργασιών όπως αυτές τίθενται από θεσμικά κείμενα από την πλευρά των εργαζομένων.
4. Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου πεδίο αλλαγής, είναι η ίδια η αλλαγή κουλτούρας των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει από εμάς τους ίδιους και να ενισχυθεί με την κατάλληλη υποστήριξη του κράτους (ως εργοδότη), τόσο με εκπαίδευση όσο και με εργαλεία επιβράβευσης και κινήτρων.

Έχοντας διατυπώσει τις προτάσεις μας για τα κριτήρια αυτά, τότε εκτιμώ ότι μπορούμε να πετύχουμε τα εξής:
α) να υποστηρίξουμε επί της ουσίας τη λογική των εκλογικευμένων και ουσιαστικών διαρθρωτικών αλλαγών στη δημόσια διοίκηση ως αντίποδα στα οριζόντια δημοσιονομικά μέτρα (οριζόντιες περικοπές μισθών κλπ)
β) να αντιστρέψουμε το κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία ευρύτερα ότι δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας ή ότι μας ενδιαφέρει μόνο ο μισθός μας
γ) να ανακτήσουμε τη μαχητικότητά μας και την αξιοπιστία μας στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αλλά και στο εσωτερικό μας.
Επιπλέον θα προετοιμαστούμε να απαντήσουμε στις επικείμενες απολύσεις με αδιάσειστα και διαφανή κριτήρια αξιολόγησης.

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι έχω πλήρη επίγνωση του πόσο δυσάρεστα ακούγονται όλα τα παραπάνω. Είμαστε όμως μέρος ενός συστήματος που αλλάζει. Οφείλουμε να το λαμβάνουμε υπόψη όταν χαράσσουμε τις γραμμές της δράσης μας. Όσα ξέραμε μέχρι σήμερα έχουν ανατραπεί και θα ήταν μικρόνοο να επιμένουμε να στεκόμαστε στο ίδιο σημείο όπου στεκόμαστε μέχρι τώρα. Περνάμε μία περίοδο αναπροσαρμογών, όπου το σύστημα αναζητά τις νέες ισορροπίες του. Είμαι αισιόδοξη ότι το νέο σημείο ισορροπίας θα είναι πιο κοντά στην λογική.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Κατερίνα Κοντοπίδου

Τεράστια η φτώχεια της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αχαρνών

Διοίκηση καλή από μόνη της δεν υπάρχει. Ο έλεγχος της αντιπολίτευσης είναι απαραίτητος για τη σωστη λειτουργία του Δήμου.
Όμως, με εξαίρεση ελάχιστες και μεμονωμένες περιπτώσεις η αντιπολίτευση του Δήμου Αχαρνών είναι φτωχή, αλλά κυρίως κατώτερη των περιστάσεων. Άλλωστε οι περισσότεροι από του Δημοτικούς Συμβούλους της αντιπολίτευσης είναι εκεί για να στηρίξουν το παρελθόν τους και όχι το μέλλον του Δήμου.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής μεταξύ άλλων είχαμε θέμα συζήτησης άλλων την εξέταση ενστάσεων για την ένταξη της περιοχής των Ξενοδοχοϋπαλλήλων στο σχέδιο πόλης. Οι περισσότεροι κάτοικοι που παραυρέθηκαν στο Συμβούλιο ήταν όσοι κατέχουν ιδιοκτησίες κάτω από τους πυλώνες. Δυστυχώς με τα δεδομένα που ισχύουν σήμερα οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται κάτω από πυλώνες δεν μπορούν να ενταχθούν στο σχέδιο. Αυτό είναι το δεδομένο. Προφανώς και είναι αισχρό μια ιδιωτική ανώνυμη εταιρία όπως η ΔΕΗ να είναι αιτία κάποιοι να μην μπορούν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους που με κόπους απέκτησαν. Αλλά αυτό είναι όμως άλλο θέμα και δεν αντιμετωπίζεται με αποφάσεις καταδίκης του ΔΣ, τη στιγμή που η κεντρική διοίκηση ακολουθεί άλλους δρόμους. Με τα έως τώρα δεδομένα η ένταξη τους είναι δύσκολη. Απαιτείται έξυπνος χειρισμός για να καμφθεί η κεντρική διοίκηση και κυρίως η ΔΕΗ να είναι αναγκασμένη να υποκύψει. Η επιλογή της Δημοτικής Αρχής είναι να προχωρήσει όλη η υπόλοιπη περιοχή και η ζώνη διέλευσης των πυλώνων  να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά, με ειδικό χειρισμό, χωρίς να θίγονται όμως όλες οι υπόλοιπες ιδιοκτησίες.
Η αντιπολίτευση τι υποστήριξε; Να μπουν όλες οι ιδιοκτησίες με προφανή και ιδιοτελή στόχο να απορριφθεί εκ νέου το σχέδιο πόλης και να έρθει ως σωτήρας στις επόμενες εκλογές ο κάθε υποψήφιος Δήμαρχος.
Με παλαιοκομματικές λογικές που μας έφτασαν ως χώρα, μέρος της αντιπολίτευσης με προεξάρχοντα τον αρχηγό των υποσχέσεων κ. Κασσαβό έσπρωχνε το σώμα του Δημοτικού Συμβουλίου προς μια απόφαση που θα κατέστρεφε όλη την περιοχή των Ξενοδοχοϋπαλλήλων.  Είναι προφανές ότι δεν υποκύψαμε. Αλλά ο δημότης αυτής της πόλης πρέπει καλά να γνωρίζει που τελειώνει η αλήθεια και που ξεκινάει το ψέμα και κυρίως πρέπει να ενημερώνεται.
Υπάρχει κάτι επίσης που στο ΔΣ της Παρασκευής μου έκανε φοβερή εντύπωση. Το γεγονός ότι ο «Περιβαλλοντολόγος» κ. Κασσαβός δεν ψήφισε το θέμα «Έγκριση Σχεδίου προγραμματικής σύμβασης με το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών για την : «Ενεργειακή, περιβαλλοντική και βιοκλιματική αξιολόγηση δομημένου περιβάλλοντος του Δήμου,  σχεδιασμός  και επιστημονική και τεχνική ωρίμανση σχετικών δράσεων». Ομολογώ ότι έμεινα έκπληκτος γιατί οι προφάσεις του ήταν αστήρικτες.
Καλή και θεμιτή η φιλοδοξία κάποιου να γίνει δήμαρχος. Αλλά υπάρχουν όρια. Και κάποιοι δεν φαίνεται να τα υπολογίζουν!

Θα γίνει επιτέλους parking στο κέντρο;

Για την Παγκάλου πόσα δεν έχω ακούσει εκτός των άλλων εξαιτίας του γεγονότος  ότι δεν μπορεί κάποιος πλέον να παρκάρει στα δεξιά. Ακουσα ουκ ολίγες φορές το επιχείρημα: «πρώτα βρείτε parking και μετά κάντε πεζοδρόμια. Που θα παρκάρουμε;”
Επειδή είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι δημότες πως εξελλίσονται κάποια πράγματα παραθέτω τα εξής σε σχέση με τις διαδικασίες που ακολουθήσαμε ως σημερα για την εξεύρεση χώρου στάθμευσης:
Όπως καλά γνωρίζουν οι περισσότεροι, πριν από αρκετό καιρό είχαμε δημοσιεύσει ανακοίνωση με την οποία ζητούσαμε να εκδηλώσουν ενδιαφέρον ιδιοκτήτες οικοπέδων κοντά στο κέντρο για να τα νοικιάσουν στο Δήμο, προκειμένου να δημιουργηθούν parking.
Το ενδιαφέρον υπήρξε μειωμένο και γενικότερα δεν ευοδώθηκε η προσπάθεια, η οποία ωστόσο ακόμα συνεχίζεται προς διάφορες κατευθύνσεις.
Ψάξαμε τότε και εντοπίσαμε τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου που βρίσκεται στην Παύλου Μελά και Εθνικής Αντιστάσεως, το οποίο και παλιότερα είχε λειτουργήσει ως  χώρος στάθμευσης.
Στη μεταξύ μας συνομιλία τους ζήτησα να το νοικιάσουν το οικόπεδο στο Δήμο, αναμένοντας απάντηση.  Αφού μετά από αρκετές ημέρες δεν είχα απάντηση, επίδιωξα την επικοινωνία όπου ενημερωθήκαμε ότι δεν ενδιαφέρονται για συνεργασία με το Δήμο.
Μετά από λίγες μέρες έρχεται στο Δήμο ένα αίτημα για δημιουργία parking. Ήταν από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του εν λόγω οικοπέδου που είχαμε μιλήσει. Όπως έμαθα είχε κάπου αναφέρει ο ίδιος: «δεν σκοπεύαμε άμεσα να το αξιοποιήσουμε, αλλά από τον Δήμο πήραμε μια καλή ιδέα και θα  την υλοποιήσουμε εμείς μέχρι να το αξιοποήσουμε το οικόπεδο στο μέλλον διαφορετικα».
Και έτσι δημιουργήθηκε ένα parking το οποίο λειτουργεί με ωριαία μίσθωση.
Η εκτίμησή μου είναι ότι το συγκεκριμένο parking θα κλείσει σύντομα ή τέλος πάντων πολύ δύσκολα θα βγάζει τα έξοδά του. Θα μπορούσε να είναι πιο φτηνή η χρέωση του εκτιμώ. Αντίστοιχα, ίσως θα θυμάστε, ότι ακόμα ένα πάρκινγκ με τη λογική της ωριαίας χρέωσης στην Αγίου Κωνσταντίνου έκλεισε λόγω αναδουλειάς.
Ασχέτως της χρέωσης όμως, οποιοδήποτε parking στο κέντρο δεν μπορεί να λειτουργήσει όχι τόσο λόγω κόστους όσο εξαιτίας του γεγονότος ότι ο καθένας μπορεί να παρκάρει όπου θέλει. Αν τα μαγαζιά μάλιστα είχαν πιο φαρδιές πόρτες κάποιοι θα έμπαιναν και μέσα στα μαγαζιά.
Από την αρχή λοιπόν της θητείας μας και ειδικά όσο ασχολούμαι με το ζήτημα της στάθμευσης το θέμα αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο.
Εκτός από το θέμα της υπαίθριας στάθμευσης το οποίο είναι μια λύση πρόχειρη και μη μόνιμη ερευνούμε λύσεις και για κάτι μεγαλύτερο, όπως υπόγειο parking.
Όμως τόσα χρόνια και ειδικά την εποχή που το χρήμα έρεε άφθονο γιατί δε βρέθηκε έστω ένας επενδυτής να πει ότι αξίζει να διαθέσει κεφάλαια για να έχουμε ένα καλό και μεγάλο parking; Μήπως γιατί στην πόλη μας η σχέση ζήτησης – προσφοράς θέσεων στάθμευσης δεν μπορεί να το υποστηρίξει;
Αφου δε βρέθηκε τότε επενδυτής πώς να βρεθεί τώρα; Το αναφέρω αυτό διότι έχουμε συναντηθεί 4 φορές με αντιστοιχους επενδυτές από Ελλάδα και εξωτερικό. Αλλά στο τέλος το θέμα parking μένει στα αζήτητα γιατί από την πρώτη τους επαφή με την πόλη, αυτό που τονίζουν είναι ότι με τόση αναρχία στη στάθμευση δεν μπορούν να ρισκάρουν καμία επένδυση.
Ωστόσο τις επαφές τις συνεχίζουμε και τις προσπάθειες. Ελπίζοντας ότι στο τέλος θα προκύψει κάτι καλό για το κέντρο.
Να μιλήσουμε όμως τη γλώσσα της αλήθειας: όλοι θα θέλαμε ένα parking δωρεάν και όσο πιο κοντά στο κέντρο. Το θεωρώ πλέον όμως πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να μπορεί να υποστηριχθεί ένας τέτοιος χώρος από οποιονδήποτε χωρίς αντίτιμο από τον χρήστη. Αλλωστε η εποχή που  ο Δήμος μοίραζε χρήμα τελείωσε.
Είναι παραπάνω από βέβαιο τελικά, ότι το parking από όποιον και αν γίνει (πάντα σε μικρή απόσταση από το κέντρο) θα πρέπει να είναι μια επένδυση η οποία σε βάθος χρόνου θα είναι αποδοτική.
Παρενθετικά αναφέρω ότι σε όσους προτείνω ως λύση το χώρο πίσω από την Εθνική Τράπεζα, όπου σε αυτή φάση υπάρχει η διαθεσιμότητα χώρου για δωρεάν λύσεις, αυτομάτως τίθεται ως αντεπιχείρημα η απόσταση.  Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη δε γίνεται όμως.

Για τον ΣΕΒΑ και τον κ. Κασσαβό: 
Εμείς ως Δημοτική Αρχή ακολουθούμε αυτόν τον κανόνα, δηλαδή παρεμβαίνουμε όπου είναι εφικτό και με βάση τις παρούσες δυνατότητες. Δεν σχετίζουμε άσχετα προβλήματα προκειμένου να βρίσκουμε λόγους για να μην κάνουμε τίποτα.
Διάβασα ότι ο ΣΕΒΑ και ο κος Κασσαβός στη συνέχεια, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας προφανώς ο δεύτερος,  ζητούν Δημοτικό Συμβούλιο για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
Να θυμίσω το εξής. Όποτε γίνεται μελέτη κυκλοφοριακή ο ΣΕΒΑ ήταν αντίθετος, με διάφορες προφάσεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν αντιλαμβάνομαι τις αιτιάσεις τους.
Παράλληλα όμως έχω παρατηρήσει το εξής. Στα πιο κεντρικά σημεία των εμπορικών δρόμων της πόλης διακρίνω καθημερινά, τουλάχιστον 20 αυτοκίνητα καταστηματαρχών τα οποία είναι σταθμευμένα από το πρωί μέχρι το βράδυ (αν νοικιάζαμε ένα χώρο 500 τ.μ. 20-25 αυτοκίνητα θα στάθμευαν!). Δηλαδή οι ίδιοι οι έμποροι καταλαμβάνουν θέσεις πιθανών πελατών τους! Αρα το πρώτο μέτρο που θα πρότεινα θα είναι, ο ίδιος ο ΣΕΒΑ να προσπαθήσει να πείσει τα μέλη του να προασπίζουν τα συμφέροντα τους και να παρκάρουν πιο μακριά ώστε να συμβάλλουν στην τόνωση της αγοράς, αντί να ζητάει να σταματήσει η κυκλοφοριακή μελέτη και παράλληλα να παρασύρει τον κ. Κασσαβό σε δελτία τύπου δήθεν υποστήριξης.

Η τόνωση της αγοράς είναι για εμάς ζητούμενο. Πολλές από τις εκδηλώσεις που έγιναν στο κέντρο της πόλης επί αυτής της διοίκησης ως κύριο στόχο αυτόν είχαν, την εμπορική τόνωση.
Το αυτοκίνητο όμως για όσους το υποστηρίζουν σθεναρά είναι μέσο για να προσεγγίσεις στο κέντρο της πόλης. Όχι για να το διασχίσεις ή να το αλώσεις. Επιζητούμε να γίνει το κέντρο φιλικό σε αυτόν τον επισκέπτη – πελάτη που θέλει να διαθέσει χρόνο, να περπατήσει, να δει περισσότερες βιτρίνες και να του δημιουργηθεί περισσότερο ενδιαφέρον να ξαναέρθει. Αν είναι δυνατόν η πολιτική μας ή η πολιτική των καταστηματαρχών  να είναι κοντόφθαλμη και να στοχεύει σε αυτόν που σταματάει για 2 λεπτά, παρκάρει στο πεζοδρόμιο επειδή βιάζεται και κάνει δύσκολη τη ζωή όλων των άλλων.
Αυτός ο πελάτης είναι ευκαιριακός και με την πρώτη δυσκολία θα πάει αλλού, σε άλλη αγορά. Το θέμα είναι να κερδίσουμε τον πελάτη – επισκέπτη που θα βρει  το κέντρο μας ελκυστικό  και θα θελήσει να αφιερώσει χρόνο. Δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, δηλαδή και τον βιαστικό πελάτη και τον ποιοτικό πελάτη δεν μπορούμε παράλληλα να έχουμε. Διαλέγουμε και παίρνουμε. Οι άλλες πόλεις  πάντως διαλέγουν τον ποιοτικό πελάτη.

Πολιτικαντισμοί του Γιάννη Κασσαβού

Να γίνει Δημοτικό Συμβούλιο για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις

Την άμεση σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου Αχαρνών, για να συζητηθεί το θέμα των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, ζητά με αίτησή του, ο επικεφαλής της παράταξης "ΑχαρΝΑΙ Ενεργοί Πολίτες", Γιάννης Κασσαβός.

Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που εφαρμόζει η δημοτική αρχή έχουν δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων στους επαγγελματίες της περιοχής.

Η αίτηση με αριθμό πρωτοκόλλου 101011/5.11/2012 αναφέρει τα εξής:
Όπως είναι σε όλους γνωστό η εμπορική κίνηση της πόλεως είναι εξαιρετικά μειωμένη. Σε αυτή την κρίσιμη και επιβαρυμένη για τους επαγγελματίες περίοδο, πραγματοποιήθηκαν και συνεχίζονται νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.

Οι ρυθμίσεις αυτές, έχουν προκαλέσει αναστάτωση στους επαγγελματίες της πόλης και ιδιαίτερα του εμπορικού κέντρου. Κατά γενική ομολογία, με τις νέες αυτές ρυθμίσεις, τα οχήματα καθοδηγούνται εκτός αγοράς με αποτέλεσμα να συρρικνωθούν οι ήδη μειωμένες αγορές.

Παράλληλα έχει προκληθεί και μεγάλη κυκλοφοριακή αναστάτωση, αφού οι ρυθμίσεις προηγήθηκαν της σήμανσης των οδών και της σωστής διαβούλευσης (ΣΕΒΑ, ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ, ΤΡΟΧΑΙΑ, ΟΑΣΑ κτλ).

Κύριε πρόεδρε,

Ζητάμε άμεσα την σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου με την συμμετοχή του έγκριτου συγκοινωνιολόγου κ. Φραντζεσκάκη που έκανε την κυκλοφοριακή μελέτη, καθώς και τους εμπορικούς εκπροσώπους της πόλεως, του ΟΑΣΑ και της Τροχαίας Νέας Ιωνίας, προκειμένου να πάρουμε αποφάσεις προς το συμφέρον της πόλεως και των πολιτών.

Σημείωμα δικό μου: Τα λόγια περιττεύουν, όταν η άγρα ψήφων μπαίνει πάνω από όλα