Επειδή είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι δημότες πως εξελλίσονται κάποια πράγματα παραθέτω τα εξής σε σχέση με τις διαδικασίες που ακολουθήσαμε ως σημερα για την εξεύρεση χώρου στάθμευσης:
Όπως καλά γνωρίζουν οι περισσότεροι, πριν από αρκετό καιρό είχαμε δημοσιεύσει ανακοίνωση με την οποία ζητούσαμε να εκδηλώσουν ενδιαφέρον ιδιοκτήτες οικοπέδων κοντά στο κέντρο για να τα νοικιάσουν στο Δήμο, προκειμένου να δημιουργηθούν parking.
Το ενδιαφέρον υπήρξε μειωμένο και γενικότερα δεν ευοδώθηκε η προσπάθεια, η οποία ωστόσο ακόμα συνεχίζεται προς διάφορες κατευθύνσεις.
Ψάξαμε τότε και εντοπίσαμε τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου που βρίσκεται στην Παύλου Μελά και Εθνικής Αντιστάσεως, το οποίο και παλιότερα είχε λειτουργήσει ως χώρος στάθμευσης.
Στη μεταξύ μας συνομιλία τους ζήτησα να το νοικιάσουν το οικόπεδο στο Δήμο, αναμένοντας απάντηση. Αφού μετά από αρκετές ημέρες δεν είχα απάντηση, επίδιωξα την επικοινωνία όπου ενημερωθήκαμε ότι δεν ενδιαφέρονται για συνεργασία με το Δήμο.
Μετά από λίγες μέρες έρχεται στο Δήμο ένα αίτημα για δημιουργία parking. Ήταν από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του εν λόγω οικοπέδου που είχαμε μιλήσει. Όπως έμαθα είχε κάπου αναφέρει ο ίδιος: «δεν σκοπεύαμε άμεσα να το αξιοποιήσουμε, αλλά από τον Δήμο πήραμε μια καλή ιδέα και θα την υλοποιήσουμε εμείς μέχρι να το αξιοποήσουμε το οικόπεδο στο μέλλον διαφορετικα».
Και έτσι δημιουργήθηκε ένα parking το οποίο λειτουργεί με ωριαία μίσθωση.
Η εκτίμησή μου είναι ότι το συγκεκριμένο parking θα κλείσει σύντομα ή τέλος πάντων πολύ δύσκολα θα βγάζει τα έξοδά του. Θα μπορούσε να είναι πιο φτηνή η χρέωση του εκτιμώ. Αντίστοιχα, ίσως θα θυμάστε, ότι ακόμα ένα πάρκινγκ με τη λογική της ωριαίας χρέωσης στην Αγίου Κωνσταντίνου έκλεισε λόγω αναδουλειάς.
Ασχέτως της χρέωσης όμως, οποιοδήποτε parking στο κέντρο δεν μπορεί να λειτουργήσει όχι τόσο λόγω κόστους όσο εξαιτίας του γεγονότος ότι ο καθένας μπορεί να παρκάρει όπου θέλει. Αν τα μαγαζιά μάλιστα είχαν πιο φαρδιές πόρτες κάποιοι θα έμπαιναν και μέσα στα μαγαζιά.
Από την αρχή λοιπόν της θητείας μας και ειδικά όσο ασχολούμαι με το ζήτημα της στάθμευσης το θέμα αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο.
Εκτός από το θέμα της υπαίθριας στάθμευσης το οποίο είναι μια λύση πρόχειρη και μη μόνιμη ερευνούμε λύσεις και για κάτι μεγαλύτερο, όπως υπόγειο parking.
Όμως τόσα χρόνια και ειδικά την εποχή που το χρήμα έρεε άφθονο γιατί δε βρέθηκε έστω ένας επενδυτής να πει ότι αξίζει να διαθέσει κεφάλαια για να έχουμε ένα καλό και μεγάλο parking; Μήπως γιατί στην πόλη μας η σχέση ζήτησης – προσφοράς θέσεων στάθμευσης δεν μπορεί να το υποστηρίξει;
Αφου δε βρέθηκε τότε επενδυτής πώς να βρεθεί τώρα; Το αναφέρω αυτό διότι έχουμε συναντηθεί 4 φορές με αντιστοιχους επενδυτές από Ελλάδα και εξωτερικό. Αλλά στο τέλος το θέμα parking μένει στα αζήτητα γιατί από την πρώτη τους επαφή με την πόλη, αυτό που τονίζουν είναι ότι με τόση αναρχία στη στάθμευση δεν μπορούν να ρισκάρουν καμία επένδυση.
Ωστόσο τις επαφές τις συνεχίζουμε και τις προσπάθειες. Ελπίζοντας ότι στο τέλος θα προκύψει κάτι καλό για το κέντρο.
Να μιλήσουμε όμως τη γλώσσα της αλήθειας: όλοι θα θέλαμε ένα parking δωρεάν και όσο πιο κοντά στο κέντρο. Το θεωρώ πλέον όμως πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να μπορεί να υποστηριχθεί ένας τέτοιος χώρος από οποιονδήποτε χωρίς αντίτιμο από τον χρήστη. Αλλωστε η εποχή που ο Δήμος μοίραζε χρήμα τελείωσε.
Είναι παραπάνω από βέβαιο τελικά, ότι το parking από όποιον και αν γίνει (πάντα σε μικρή απόσταση από το κέντρο) θα πρέπει να είναι μια επένδυση η οποία σε βάθος χρόνου θα είναι αποδοτική.
Παρενθετικά αναφέρω ότι σε όσους προτείνω ως λύση το χώρο πίσω από την Εθνική Τράπεζα, όπου σε αυτή φάση υπάρχει η διαθεσιμότητα χώρου για δωρεάν λύσεις, αυτομάτως τίθεται ως αντεπιχείρημα η απόσταση. Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη δε γίνεται όμως.
Για τον ΣΕΒΑ και τον κ. Κασσαβό:
Εμείς ως Δημοτική Αρχή ακολουθούμε αυτόν τον κανόνα, δηλαδή παρεμβαίνουμε όπου είναι εφικτό και με βάση τις παρούσες δυνατότητες. Δεν σχετίζουμε άσχετα προβλήματα προκειμένου να βρίσκουμε λόγους για να μην κάνουμε τίποτα.
Διάβασα ότι ο ΣΕΒΑ και ο κος Κασσαβός στη συνέχεια, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας προφανώς ο δεύτερος, ζητούν Δημοτικό Συμβούλιο για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
Να θυμίσω το εξής. Όποτε γίνεται μελέτη κυκλοφοριακή ο ΣΕΒΑ ήταν αντίθετος, με διάφορες προφάσεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν αντιλαμβάνομαι τις αιτιάσεις τους.
Παράλληλα όμως έχω παρατηρήσει το εξής. Στα πιο κεντρικά σημεία των εμπορικών δρόμων της πόλης διακρίνω καθημερινά, τουλάχιστον 20 αυτοκίνητα καταστηματαρχών τα οποία είναι σταθμευμένα από το πρωί μέχρι το βράδυ (αν νοικιάζαμε ένα χώρο 500 τ.μ. 20-25 αυτοκίνητα θα στάθμευαν!). Δηλαδή οι ίδιοι οι έμποροι καταλαμβάνουν θέσεις πιθανών πελατών τους! Αρα το πρώτο μέτρο που θα πρότεινα θα είναι, ο ίδιος ο ΣΕΒΑ να προσπαθήσει να πείσει τα μέλη του να προασπίζουν τα συμφέροντα τους και να παρκάρουν πιο μακριά ώστε να συμβάλλουν στην τόνωση της αγοράς, αντί να ζητάει να σταματήσει η κυκλοφοριακή μελέτη και παράλληλα να παρασύρει τον κ. Κασσαβό σε δελτία τύπου δήθεν υποστήριξης.
Η τόνωση της αγοράς είναι για εμάς ζητούμενο. Πολλές από τις εκδηλώσεις που έγιναν στο κέντρο της πόλης επί αυτής της διοίκησης ως κύριο στόχο αυτόν είχαν, την εμπορική τόνωση.
Το αυτοκίνητο όμως για όσους το υποστηρίζουν σθεναρά είναι μέσο για να προσεγγίσεις στο κέντρο της πόλης. Όχι για να το διασχίσεις ή να το αλώσεις. Επιζητούμε να γίνει το κέντρο φιλικό σε αυτόν τον επισκέπτη – πελάτη που θέλει να διαθέσει χρόνο, να περπατήσει, να δει περισσότερες βιτρίνες και να του δημιουργηθεί περισσότερο ενδιαφέρον να ξαναέρθει. Αν είναι δυνατόν η πολιτική μας ή η πολιτική των καταστηματαρχών να είναι κοντόφθαλμη και να στοχεύει σε αυτόν που σταματάει για 2 λεπτά, παρκάρει στο πεζοδρόμιο επειδή βιάζεται και κάνει δύσκολη τη ζωή όλων των άλλων.
Αυτός ο πελάτης είναι ευκαιριακός και με την πρώτη δυσκολία θα πάει αλλού, σε άλλη αγορά. Το θέμα είναι να κερδίσουμε τον πελάτη – επισκέπτη που θα βρει το κέντρο μας ελκυστικό και θα θελήσει να αφιερώσει χρόνο. Δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, δηλαδή και τον βιαστικό πελάτη και τον ποιοτικό πελάτη δεν μπορούμε παράλληλα να έχουμε. Διαλέγουμε και παίρνουμε. Οι άλλες πόλεις πάντως διαλέγουν τον ποιοτικό πελάτη.