Δευτέρα 22 Απριλίου 2019

Η πορεία ενός ανθρώπου που ζητάει την ψήφο σου...

Στις Αχαρνές ξεκίνησε η ζωή μου… 


Γεννήθηκα το 1975 στις Αχαρνές. Στο Μενίδι. Αλλά όπως και να το πεί κάποιος, τον ίδιο τόπο περιγράφει. Τότε που γεννήθηκα, κάθε σημείο της πόλης ήταν μια όμορφη γειτονιά με ανθρώπους οι οποίοι δεν έκαναν τσιγγουνιά στις καλημέρες.  Η μητέρα μου κατάγεται από τις Αχαρνές – η Αναστασία Αλεπού, το γένος Παγώνα και ο πατέρας μου ήταν από τα ​ηρωικά ​Καλάβρυτα όπως του άρεσε να λέει.


Μάλλον εν έτει 1977... 

Στις Αχαρνές, μεγάλωσα σε μια όμορφη, παραδοσιακή οικογένεια…

Για τον πατέρα μου δεν χρειάζεται να πω πολλά. Είχε μια πορεία ζωής που με κάνει να νοιώθω περήφανος. Κάθε μέρα που λείπει, η παρουσία του γίνεται ακόμα πιο έντονη. Ο Σπύρος Αναγνωστόπουλος, ήταν Διευθυντής του 6ου Δημοτικού Σχολείου και ο άνθρωπος που με έμαθε να κοιτάω πριν από κάθε μου πράξη, αν αυτή «πατάει σε αρχές»! Ναι, ήταν ιδιαίτερος άνθρωπος, αυστηρός ίσως και δύσκολος. Τον άκουσα στις περισσότερες προτροπές του, αν και πολλές φορές  από αντίδραση, καθυστέρησα να τις ακολουθήσω. Μεγαλώνοντας, αντιλήφθηκα την αξία τους και  πλέον έχουν γίνει σημαία στη ζωή μου.

Από μικρός στα κοινά...στον Προφήτη Ηλία η πόρτα
 χρειαζόταν αλλαγή. Κάποιος δεν έπρεπε να το κάνει κι αυτό;
... ένα χεράκι ήταν και το βάλαμε!
Στο σπίτι μου, ασχολούμασταν  πάντα με τα «Κοινά». Όχι με την έννοια της μικροπολιτικής, αλλά με μια αρχαιοελληνική λογική:  «Καθένας πρέπει να προσθέτει ένα λιθαράκι, έξω από το σπίτι του για να κάνει η κοινωνία ένα βήμα εμπρός». Μέσα από την οικογένειά μου γεννήθηκε το σαράκι της συμμετοχής και εξακολουθεί να ζει. 


Στις Αχαρνές,  μαθαίνω τα πρώτα μου γράμματα…

Σαν αρχή, στο Νηπιαγωγείο που βρισκόταν πίσω από το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου. Ακολούθησε το 6ο Δημοτικό που τότε βρισκόταν στη Γέφυρα. Ούτε το νηπιαγωγείο, ούτε το σχολείου υπάρχουν σήμερα, δείγμα του πώς αλλάζει η πόλης και μένουν οι αναμνήσεις. Αμέσως μετά, φοίτησα στο 7ο Γυμνάσιο και στο 1ο Λύκειο, της πόλης μας. Και μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια, "μπήκα" στο πανεπιστήμιο με τη δεύτερη. Σπούδασα στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, από το 1994 μέχρι και το 1999. 
Το 6ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών
που κάποτε ήταν και 7ο Γυμνάσιο. 


Για δύο χρόνια περίπου, συνέχισα σπουδές στη Μυτιλήνη​… Στο ​φημισμένο ​Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου απέκτησα Master στην «Περιβαλλοντική Πολιτική και Διαχείριση». Ωραία χρόνια που δε γυρνάνε πια, χρόνια δημιουργικά αλλά και χρόνια ανεμελιάς!


Σε αυτό το πυργόσπιτο έμενα ως φοιτητής στη Μυτιλήνη .. για να λέμε όλη την αλήθεια, στο ημιυπόγειο. 
Μου έκανε από τότε εντύπωση πόση σημασία είχε δοθεί στη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς!

Στις Αχαρνές, άρχισα να τολμώ…

Κάπου στο 2001-2 ξεκίνησε η επαγγελματική σταδιοδρομία. Ερευνητικά προγράμματα, μελέτες γύρω από την ανάπτυξη, το περιβάλλον τις κοινωνικές υποδομές, την πολεοδομία και τη χωροταξία. Μέσα από τη δουλειά μου, είχα την τύχη να κάνω αρκετά ταξίδια. Να γνωρίσω διαφορετικούς ανθρώπους, νοοτροπίες και πρακτικές. Δεν το κρύβω, ότι όλα αυτά επηρέασαν τη σκέψη μου και έγιναν οδηγός για να εφαρμόσουμε αντίστοιχες πολιτικές, στην πόλη μας.  Από κάθε μια περιοχή​ που μελετώ​, προκύπτουν γνώσεις και εμπειρίες για πολιτικές ​ ή στοχευμένες δράσεις ​που θέλω να μεταφέρω στ​ην πόλη μας. ​

Σε συνέδριο στην Ιταλία για την περιβαλλοντική διαχείριση βιομηχανικών περιοχών

Η πρώτη μου ενασχόληση με τα κοινά, ήρθε σε εθελοντική βάση. Στο μικρό αλλά πανέμορφο χωριό καταγωγής του πατέρα μου, την Τουρλάδα Καλαβρύτων, ήμουν για αρκετά χρόνια Πρόεδρος στο «Σύλλογο των Απανταχού Τουρλαδαίων»​.​ Οι προσπάθειες μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν να αναδειχθεί η «παγωμένη» μνήμη: τα παραδοσιακά στοιχεία του χωριού, το παλιό σχολείο, τα μονοπάτια, τα μνημεία, μέσα από μια σειρά Ευρωπαϊκών και εθνικών προγραμμάτων στα οποία – τελικά - εντάχθηκε ο Σύλλογος

Στις Αχαρνές, ασχολήθηκα με τα δημοτικά…

​Ένα απόγευμα κάπου εκεί στο Πάσχα του 2010, χτύπησε το τηλέφωνο. Ο Σωτήρης Ντούρος ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής. "Έχω ακούσει καλά πράγματα για σένα και θέλω να τα πούμε"​. Τα είπαμε και τη συνέχεια τη γνωρίζετε..

·         Την περίοδο 201​1​- 2014 με εκλέξατε Δημοτικό Σύμβουλο Αχαρνών. Στα χρόνια αυτά, διατέλεσα για 1 χρόνο Αντιδήμαρχος Ανάπτυξης και 1 χρόνο Πρόεδρος της Δημοτικής Φροντίδας Αχαρνών​. ​Σε αυτά τα 2 χρόνια διοίκησης προώθησα περισσότερες από 100 δράσεις - παρεμβάσεις ή προγραμματίστηκαν για τη συνέχεια (θα υπάρξει εκτενής αναφορά) άλλες. 

·         Την περίοδο 2014-2019 με επανεκλέξατε ​Δημοτικό Σύμβουλο με υπεδιπλάσιο αριθμό σταυρών. Αν και οι εκλογές χάθηκαν, σε προσωπικό επίπεδο έγινα δέκτης απέραντης εμπιστοσύνης και τιμής από τους συμπολίτες μου. 

Για την περίοδο αυτή, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πρώην Δήμαρχο κ. Σωτήρη Ντούρο. Εμπιστεύθηκε στο πρόσωπό μου, αν και πρωτάρης, αλλά και σε άλλους ανθρώπους της γενιάς μου, θέσεις ευθύνης του Δήμου. Και αυτή την εμπιστοσύνη του στο πρόσωπό μου, την τίμησα έως το τέλος.  

Στις Αχαρνές, το 2017 χόρεψα το χορό του Ησαία




Με την Ελένη Χωριανοπούλου. Την ίδια χρονιά, το σπίτι μας γέμισε από την παρουσία του Κωνσταντίνου – Ανδρέα. Όπου να ναι, ο Κωνσταντίνος περιμένει - με το καλό και πρώτα ο Θεός - το αδερφάκι του! Για όλους αυτούς τους ανθρώπους της ζωής μου, νοιώθω ότι θα ήταν άδικο να κάτσω σπίτι μου​,​ παρακολουθώντας ό​,​τι συμβαίνει από τον καναπέ… Ας το κάνουν κάποιοι, αλλά όχι εγώ.










Στις Αχαρνές, έχω επιλέξει να μείνω το υπόλοιπο της ζωής μου​ με την οικογένειά μου​. Εσύ?

Το νοιώθω σαν μια συνέχεια, όλων όσων διαβάσατε πρίν. Μπορεί να είναι η προσωπική μου συνέχεια, ​αλλά για σκεφτείτε...  μήπως είναι η κοινή μας συνέχεια​;​ Για την πόλη μας, το Μενίδι ή τις Αχαρνές, ονειρεύομαι την ποιότητα ζωής ​​αναβαθμισμένη​, όπως δηλαδή μας αξίζει​। Και πιστεύω ότι μπορεί να γίνει​ αυτό​! Θέλω λοιπόν, μια πόλη που θα μας αρέσει να ζούμε. Μια πόλη που θα την αναφέρουμε χωρίς να κρυβόμαστε।

Είμαι εδώ, γιατί έχω την όρεξη να προσφέρω τις γνώσεις και την εμπειρία μου, όσο και αν αυτός ο τόπος καθημερινά μας πληγώνει! Αν ζητώ την ψήφο σας και σε αυτές τις εκλογές, είναι γιατί θεωρώ ότι μπορώ να προσφέρω, ρεαλιστικά και με έναν τρόπο που ξεφεύγει από τις μικροπολιτικές που έχουμε συνηθίσει να ζούμε. … Και θέλω να λέω ότι είμαι ένας τεχνοκράτης αλλά με κοινωνικές ευαισθησίες!
Ο Παιδικός Σταθμός των Θρακομακεδόνων άνοιξε το 2014. Ήταν ένα προσωπικό στοίχημα η λειτουργία του... και το αποτέλεσμα δικαίωσε όχι εμένα, αλλά τους κατοίκους των Θρακομακεδόνων!


 Δημοτικές Εκλογές του 2019: υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταξη "Δημιουργούμε Ένα Καλύτερο Αυριο – ΔΕΚΑ" και υποψήφιο δήμαρχο τον Χάρη Δαμάσκο! Γιατί? 

Γιατί βλέπω ότι πάμε να κάνουμε κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στον τόπο. Κάτι που δεν «κραυγάζει», κάτι που κοιτάει το μέλλον, δεν περιέχει κανένα «παλιό λάθος» που θα μας κάνει να βιώσουμε το… ίδιο λάθος της Διοίκησης που είναι αποκομμένη από τον κόσμο των Αχαρνών. Θέλετε να το δούμε μαζί; Με χαρά μου να σας ξεναγήσω! Νοιώθετε ότι είστε καχύποπτοι και αυτή την φορά; Πάλι με χαρά μου να σας δείξω το περιεχόμενο!






Είμαι στη διάθεσή σου και σε προτρέπω να τα πούμε 

​Στείλτε μου email ή μήνυμα στο messenger.

​Για πιο άμεση επικοινωνία 6972835990. 

Κοιμάμαι ελάχιστες ώρες, απαντάω σε όλα τα τηλέφωνα και αντέχω κάθε κριτική, κάθε ερώτηση και κάθε συζήτηση. 

Θα τα πούμε… ​​