Πώς θα πραγματοποιήσουμε τις υποσχέσεις μας σε έναν υπερχρεωμένο Δήμο;

Τις προηγούμενες ημέρες καταθέσαμε στον Αχαρνέα Δημότη, ορισμένες από τις βασικές μας προγραμματικές μας στοχεύσεις για την επόμενη δημαρχιακή θητεία. Άλλες από αυτές τις στοχεύσεις προϋποθέτουν σημαντικά κόστη και άλλες είναι εύκολα υλοποιήσιμες, αν υπάρχει θέληση για αλλαγή.

Κάθε μας πρόταση ωστόσο, σκοντάφτει σε ένα θεμελιώδες ερώτημα, που σχεδόν ακούγεται από τα χείλη όλων των δημοτών: με τι λεφτά θα υλοποιηθούν όλα αυτά σε έναν δήμο υπερχρεωμένο;

Η απάντηση έχει τρία σκέλη και προϋποθέτει ότι μπορεί να στηριχθεί, μόνο αν στη διοίκηση του Δήμου βρεθούν άτομα ικανά και με γνώσεις. Ευτυχώς, η εποχή που απλά ο Δήμαρχος χτυπούσε το χέρι στον υπουργό, χωρίς όμως το απαραίτητο υπόβαθρο έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί! Όχι ότι αυτό δεν χρειάζεται, αλλά για να έχει νόημα το χτύπημα του χεριού στο τραπέζι, απαιτείται ο Δήμος να μπορεί να υποστηρίξει επιστημονικά, τεχνικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά κάθε αίτημα!

Τα τρία σκέλη δράσης μας για την εξεύρεση πόρων είναι:

1. Το αυτονόητο και άμεσα υλοποιήσιμο είναι η μείωση των δαπανών. Μόνο τη δυνατότητα για μείωση των ενοικίων αν λάβουμε υπόψη, μπορούμε να εξασφαλίσουμε τεράστια ποσά σε ετήσια βάση.
2. Η αξιοποίηση των ευρωπαϊκών προγραμμάτων: Εκτός των άλλων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, το πλέον σημαντικό και έξυπνο χρηματοδοτικό εργαλείο αυτή την περίοδο είναι το JESSICA, δηλαδή Joint European Support for Sustainable Investment in City Areas - Κοινή ευρωπαϊκή υποστήριξη για βιώσιμες επενδύσεις σε αστικές περιοχές. Το αναφέρω ως έξυπνο διότι η βασική διαφοροποίηση σε σχέση με όλα τα άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα είναι η εξής: Από ένα Ταμείο Αστικής Ανάπτυξης που δημιουργείται, ο Δήμος δανειοδοτείται χαμηλότοκα και δεν επιδοτείται. Το κεφάλαιο που λαμβάνει ο Δήμος επιστρέφεται και μπορεί το ίδιο να ξαναχρησιμοποιηθεί πολλές φορές! Άρα με το ίδιο κεφάλαιο αναχρηματοδοτούνται έργα σε βάθος χρόνου. Επιπλέον σε όλη τη διαδικασία συγχρηματοδοτούν οι ιδιώτες, εξασφαλίζοντας σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία των εγχειρημάτων. Προς την αξιοποίηση του JESSICA στρέφονται πλέον όχι μόνο οι δήμοι αλλά ακόμα και ολόκληρες ευρωπαϊκές χώρες!
3. Τρίτο βασικό σκέλος δράσης είναι η αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας. Ο Δήμος μας όσο και αν ακούγεται οξύμωρο, πρέπει να θεωρείται από τους πιο πλούσιους στην Ελλάδα. Αρκεί να υπάρξει η κατάλληλη υποδομή για την προσέλκυση κεφαλαίων και την υλοποίηση επενδύσεων. Μέσα από την εκμετάλλευση της περιουσίας

Λύσεις λοιπόν υπάρχουν. Όχι εύκολες, αλλά πάντως υπάρχουν. Στελέχη ικανά να υποστηρίξουν τέτοιες αυτές τις λύσεις θα υπάρχουν; Αυτό είναι ακόμα ένα καίριο ερώτημα και η απάντηση δίνεται ξεκάθαρα από το ψηφοδέλτιο του Σωτήρη Ντούρου. Και όσο και αν κάποιοι αφήνουν αιχμές ότι αυτή η άποψη είναι υπεροπτική, πρέπει να δούμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Με συναισθηματισμούς του είδους «θέλουμε να βοηθήσουμε την πόλη μας», χωρίς όμως να υποστηρίζουμε το πως, το αποτέλεσμα θα είναι η συνέχιση της σημερινής κατάστασης.

Στα επόμενα 3,5 χρόνια, με γνώση και κατάλληλο προγραμματισμό, ο Δήμος Αχαρνών μπορεί να αλλάξει ρότα και να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά. Θαύματα δεν θα γίνουν, είναι βέβαιο, αλλά η αλλαγή μπορεί να συμβεί. Αρκεί οι δημότες να ψηφίσουν για την πόλη μας, με γνώμονα τις ικανότητες των υποψηφίων και φυσικά τον ξεκάθαρο βίο τους.

Σε κάθε ψηφοφόρο δίνω ένα λαγό με πετραχήλι!

Ακόμα ως λαός δεν είμαστε ώριμος. Δεν αφορά όλους αυτό, αλλά αρκετές μεμονωμένες περιπτώσεις. Το διαπιστώνω τώρα που ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον Σωτήρη Ντούρο, έρχομαι σε επαφή με κόσμο, προκειμένου να τον πείσω για ποιο λόγο αυτή η παράταξη μπορεί πράγματι να βάλει ένα λιθαράκι σε αυτόν τον τόπο. Χαίρομαι όταν βρίσκω «αντιπάλους» ή δύσπιστους και συζητάμε επί τη βάσει επιχειρημάτων, για το που πρέπει να κατευθυνθεί η ψήφος μας.

Σε δύο περιπτώσεις τα παρατάω και το γράφω με κάθε ειλικρίνεια, ότι δεν θέλω την ψήφο του συνομιλητή μου: η πρώτη είναι όταν μου ζητάνε δουλειά. Λες και εγώ έχω επιχειρήσεις για να προσλαμβάνω κόσμο. Η δεύτερη περίπτωση είναι όταν μου λένε, «θέλω να σε ψηφίσω, αλλά έχω και στην άλλη παράταξη ένα φίλο μου, τον ξάδελφό μου… δεν ξέρω και εγώ ποιον»!

Προσωπικά, δεν βγαίνω στη ζητιανιά για ψήφους από φίλους και γνωστούς, απλά επειδή είμαι φίλος τους! Προφανώς θέλω την ψήφο τους αλλά όχι επειδή με ξέρουν ως φίλο, αλλά επειδή γνωρίζοντάς με, μπορούν να αντιληφθούν ότι έχω τις προϋποθέσεις να ανταποκριθώ στις ανάγκες ενός δήμου!

Για να το ξεκαθαρίσουμε. Αν τελικά εκλεγώ θέλω να βρω και να δώσω δουλειά σε όλους. Σε θέσεις εργασίας πραγματικές όμως, που θα έχει δημιουργήσει η ίδια η αγορά μέσα από την ανάπτυξη που θα έχει ο Δήμος. Σε θέσεις εργασίας παραγωγικές και όχι σε αυτές που δημιουργούσαν πλασματικά έως σήμερα στο Δήμο προσλαμβάνοντας χωρίς κανέναν έλεγχο. Αν σήμερα ο Δήμος παίρνει χάλκινο μετάλλιο στους καταχρεωμένους δήμους είναι γιατί ψηφίζαμε όποιον έταζε θεσούλα. Και δυστυχώς τώρα πληρώνουμε όλοι μας.

Εν πάσει περιπτώσει, πρέπει να ωριμάσουμε ως ψηφοφόροι. Μετά από όσα περνούμε ως λαός τον τελευταίο χρόνο, ας αντιληφθούμε ότι δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί για τα παθήματά μας. Φταίμε εμείς που επιλέξαμε τους συγκεκριμένους. Και αν πάλι ψηφίσουμε με την ίδια λογική στις δημοτικές, σε 3,5 χρόνια, στις επόμενες εκλογές πάλι στους πολιτικούς θα τα ρίχνουμε!

Μη ζητάτε δουλειά και ρουσφέτια και λοιπόν, ούτε σε μένα ούτε στους συνυποψήφιους μου! Ζητείστε μου όμως να προσπαθήσω για τον τόπο και μόνο, και κρίνετέ με αντικειμενικά αν μπορώ, γιατί έχω μια πορεία επαγγελματική και επιστημονική που είναι στη διάθεση του κάθε ψηφοφόρου προς γνώση. Αντίστοιχα νομίζω σκέφτονται οι περισσότεροι υποψήφιοι. Δεν υπάρχει λόγος να παραμυθιαζόμαστε από τους υπόλοιπους που αποτελούν τη μειοψηφία τάζοντας λαγούς με πετραχήλια!

5 ερωτήσεις και απαντήσεις για μένα..

1) Γιατί κατεβαίνω υποψήφιος

Η ενασχόληση με τα κοινά, είναι ζήτημα χαρακτήρα και θέλησης για προσφορά. Δεδομένου ότι, η θέλησή μου συνδυάζεται με γνώσεις γύρω από σημαντικά θέματα της πόλης (πολεοδομικά, χωροταξικά, περιβαλλοντικά, αναπτυξιακά ζητήματα), θεωρώ ότι η πιθανότητα να επιτευχθούν οι στόχοι μου για αυτόν τον τόπο είναι μεγαλύτερη.

2) Γιατί επέλεξα το ψηφοδέλτιο του Σωτήρη Ντούρου

Όταν δέχτηκα την τιμητική πρόταση του Σωτήρη Ντούρου, ζήτησα να μου αναλύσει τους στόχους του και το όραμά του για αυτή την πόλη. Οι απόψεις μας κινούνται στον ίδιο άξονα. Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗ ΖΟΥΜΕ! Θέλουμε να είναι μια πόλη φιλική, με σεβασμό στους κατοίκους που θα εκμεταλλευτεί την ιστορία της, αλλά και όλα τα πλεονεκτήματα που την έχει προικίσει η θέση της (Πάρνηθα, αρχαιολογικοί χώροι, συγκοινωνιακοί άξονες κ.λπ). Επιπλέον, σημαντικό για μένα είναι ότι ο Σωτήρης Ντούρος, είναι μηχανικός και άριστος γνώστης του Δήμου και των προβλημάτων του. Και όλα αυτά πέρα από κάθε κομματική αγκύλωση. Εκτός όμως από τον Σωτήρη Ντούρο, όλα τα στελέχη της παράταξης διέπονται από υψηλό αξιακό κώδικα και διακρίνονται για την υψηλή επαγγελματική κατάρτιση, ο καθένας στον τομέα του. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οι δυνατότητες της παράταξης αν τελικά είναι η επόμενη δημοτική αρχή θα είναι απείρως σημαντικές για το καλό αυτού του τόπου.

3) Αν αποτύχω να εκλεγώ…

Κατεβαίνω υποψήφιος καταρχήν για να καταθέσω τις απόψεις μου. Να ακουστεί τι οραματίζομαι. Αν δεν εκλεγώ είναι ανθρώπινο να στεναχωρηθώ. Η όποια στεναχώρια μου όμως, θα μετριαστεί και θα γίνει αισιοδοξία, αν ο λαός των Αχαρνών, επιλέξει ανθρώπους άξιους και ικανούς να κάνουν την πόλη μας καλύτερη! Και σε αυτή την περίπτωση, ως απλός δημότης θα είμαι δίπλα στην κάθε δημοτική αρχή.

4) Ποιο είναι το όραμά μου για την πόλη

Ίσως είμαι περισσότερο οραματιστής από όσο χρειάζεται, αλλά μέχρι τώρα νομίζω ότι η έλλειψη οράματος ήταν το κυρίαρχο μειονέκτημα όλων όσων διοίκησαν έως σήμερα ειδικά τα τελευταία χρόνια. Όμως ονειρεύομαι μια πόλη, για την οποία καταρχήν κανείς δεν θα ντρέπεται να την αναφέρει. Μια πόλη ευρωπαϊκή, σύγχρονη. Μια πόλη η οποία θα δίνει τη δυνατότητα για δουλειές (όχι φυσικά με υπαλλήλους στοιβαγμένους στο Δήμο), μια πόλη η οποία θα στηρίζει τους τοπικούς επιχειρηματίες, μια πόλη που θα προσφέρει ασφάλεια. Θέλω ο νέος Δήμος Αχαρνών να γίνει μια πόλη ευκαιριών, όπου θα δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας, μια πόλη φιλική στους κατοίκους, μια πόλη όπου οι χώροι πρασίνου θα αναδειχθούν, μια πόλη χωρίς περιοχές εκτός σχεδίου, μια πόλη όπου οι όλοι οι κάτοικοι θα απολαμβάνουν υψηλές υπηρεσίες χωρίς διακρίσεις, μια πόλη όπου το αυτοκίνητο δεν θα είναι απαραίτητο, μια πόλη στην οποία θα μπορείς να περπατάς χωρίς κίνδυνο, μια πόλη που δεν θα χρειάζεσαι αυτοκίνητο αλλά θα προτιμάς το ποδήλατο, μια πόλη με πολύ πράσινο, μια πόλη που θα αναδείξει τους θησαυρούς που τις έχει κληρονομήσει η ιστορία

5) Γιατί να με ψηφίσει κάποιος..

Όσο και αν φαίνεται παράδοξο δεν θέλω να με ψηφίσει κάποιος απλά επειδή είμαι φίλος του ή γνωστός του! Ο Δήμος, δεν είναι ούτε λέσχη φίλων ούτε φιλανθρωπικό σωματείο. Θέλω λοιπόν να με ψηφίσει κάποιος γιατί απλά διαβάζοντας το βιογραφικό μου ή γνωρίζοντας τις απόψεις μου θα κρίνει ότι μπορώ να προσφέρω! Αν λοιπόν υπάρχουν υποψήφιοι που μπορούν καλύτερα από μένα τότε αυτοί πρέπει να ψηφιστούν. Ελπίζω λοιπόν, στην αντικειμενική κρίση, αλλά και σε ψηφοφόρους οι οποίοι αυτή τη φορά θα στείλουν ως εκπροσώπους ανθρώπους που αξίζουν και μπορούν. Όσο για μένα είμαι βέβαιος ότι έχω τη διάθεση, πιστεύω όμως ότι διαθέτω και τη γνώση!

Κατάρτιση ψηφοδελτίου: η βάση της ελπίδας για την πόλη μας

Αυτό που με ωθεί να καταθέσω τις επόμενες σκέψεις, είναι διότι θεωρώ, ότι ο δημότης της πόλης πρέπει να γνωρίζει όσο το δυνατόν περισσότερα, για εκείνους που διεκδικούν την ψήφο του για να διαχειριστούν τις τύχες της πόλης.

Και σε αυτή τη φάση, η κρίσιμη διαδικασία είναι η κατάρτιση ψηφοδελτίου και προγράμματος. Ομολογώ, ότι στην παράταξη «Για την πόλη μας», βιώνω μια διαδικασία που δεν την ανέμενα. Αναφέρομαι στο πόσο προσεκτικά στήνεται αυτή η ομάδα στελεχών που θα ζητήσουν την ψήφο σας στις 7 Νοέμβρη.

Οι λογικές είναι δύο. Συμπληρώνουμε το ψηφοδέλτιο με ατόμα που διαθέτουν πίσω τους στρατιές ψηφοφόρων, αλλά χωρίς άλλες δυνατότητες προσφοράς; Η΄ επιλέγουμε στελέχη που διαθέτουν την ικανότητα και τις γνώσεις να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις ενός Δήμου, όπως ο νέος Δήμος Αχαρνών.

Αν η Δημαρχία είναι αυτοσκοπός με κάθε τίμημα, τότε η πρώτη επιλογή είναι μονόδρομος. Τα αποτελέσματα όμως αυτών επιλογών έχουν γίνει ορατά στις παρελθούσες διοικήσεις. Ετερόκλητοι άνθρωποι σε συνδυασμούς «νίκης», χωρίς προσόντα και με προσωπικές επιδιώξεις ανέλαβαν το Δήμο, με αποτελέσματα τα οποία είναι ορατά σε όλους μας. Είναι τυχαίο το γεγονός, ότι όλες οι τελευταίες δημοτικές παρατάξεις, οι οποίες κέρδισαν τις εκλογές, στο τέλος της θητείας τους είχαν χάσει τα περισσότερα στελέχη τους; Προφανώς όχι! Αφού ο μόνος κοινός στόχος ήταν οι εκλογές. Το μετά, ελάχιστα ενδιέφερε και αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα.

Αυτό που με γεμίζει ελπίδα και σιγουριά, είναι ότι ο δημότης θα κατανοήσει και θα επικροτήσει, το γεγονός ότι στην παράταξη «για την πόλη μας» με επικεφαλής τον Σωτήρη Ντούρο, επικρατεί η άλλη λογική. Είναι η λογική, του πως θα αντιμετωπίσουμε το Δήμο Αχαρνών μετά τις εκλογές και όχι πως θα πάρουμε τις εκλογές. Για το λόγο αυτό, κάθε ψηφοθηρική τακτική στη σύνθεση του ψηφοδελτίου έχει μπει σε τελευταία μοίρα. Ο αρχικός πυρήνας των στελεχών συντίθεται από επιστημόνες πολλών ειδικοτήτων, από επιτυχημένους επαγγελματίες και γενικά από στελέχη της αχαρναϊκης κοινωνίας για τα οποία το παρελθόν τους αποτελεί εχέγγυο για το μέλλον της πόλης. Για κάθε τομέα του προγράμματος, έχουν συσταθεί αντίστοιχες επιτροπές από ανθρώπους με εξειδικευμένες γνώσεις. Μηχανικοί για υποδομές, γιατροί για την υγεία, οικονομολόγοι για την οικονομία, εκπαιδευτικοί για την παιδεία και αντίστοιχα στελέχη για πολιτισμό, αθλητισμό κ.λπ. Και πάνω από όλους ηγείται ο Σωτήρης Ντούρος, ο οποίος πραγματικά γνωρίζει με λεπτομέρεια κάθε γωνιά της πόλης και τα προβλήματά της.

Όσα δεινά συμβαίνουν τελευταία στη χώρα μας, αλλά και στην πόλη μας, είναι βέβαιο ότι μας έχουν αφυπνίσει όλους. Η αποχή από την πολιτική δεν είναι στάση υπεύθυνη. Αντίθετα, τώρα είναι που ο δημότης πρέπει να δώσει δύναμη στην ψήφο του, επιλέγοντας εκείνους που έχουν την ικανότητα να ωθήσουν τον τόπο στην ανάπτυξη.

Και αυτή τη φορά δεν υπάρχει το περιθώριο να επιλέξουμε φίλους και γνωστούς, απλά επειδή είναι φίλοι. Πρέπει να προέχουν οι ικανοί στις επιλογές μας . Ο Δήμος δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα και έχει αποδειχθεί ότι με τις διάφορες «ψηφοθηρικές φιλανθρωπίες» προηγούμενων δημοτικών αρχών, φτάσαμε στο χείλος του γκρεμού. Αντίθετα, με ικανή διοίκηση και πραγματική αναπτυξιακή πολιτική, επιτυγχάνονται νέες θέσεις εργασίες στην αγορά, βελτίωση των οικονομικών δεικτών και διασφάλιση της ποιότητας ζωής.

Στον κάθε δημότη αναλογεί μεγάλο μερίδιο ευθύνης να κρίνει και να συγκρίνει. Η επιλογή είναι δική του και δυστυχώς λάθη σε αυτή τη διαδικασία θα κοστίσουν επιπλέον κάποια χρόνια, συνέχισης της ίδιας καθοδικής πορείας.

Η ανάπλαση του κέντρου προϋπόθεση για να αγαπήσουμε ξανά την πόλη μας

Δεν είναι υπερβολή η διαπίστωση, ότι το κέντρο των Αχαρνών είναι ίσως το πλέον υποβαθμισμένο σε σχέση με κάθε άλλη πόλη γύρω μας, από πλευράς υποδομών. Εδώ και πολλά χρόνια, καμιά απολύτως αλλαγή δεν συνέβη γα να βελτιωθεί η εικόνα του, καμιά αλλαγή για να δοθεί ώθηση στην τοπική αγορά, καμιά αλλαγή η οποία θα αναβάθμιζε τη σχέση πόλης – δημότη – χρήστη.

Και όμως, στο κέντρο της πόλης μας, υπάρχουν σημαντικά σημεία αναφοράς τα οποία επιβάλλεται να αναδειχθούν, επιβάλλεται να γίνουν πιο λειτουργικά. Η Κεντρική Πλατεία, το Δημαρχείο, ο Σιδηροδρομικός Σταθμός, η οδός Δεκελείας, η Πάρνηθος, η Φιλαδελφείας και πλέον το Αρχαίο Θέατρο, μπορούν και επιβάλλεται να αποτελέσουν τις βάσεις, για τη δημιουργία ενός δικτύου πολεοδομικής, οικονομικής και εμπορικής ανάπτυξης του κέντρου των Αχαρνών.

Για να λειτουργήσει αυτό το δίκτυο ανάπτυξης, είναι απαραίτητη η δημιουργία κατάλληλων υποδομών. Και τι σημαίνει κατάλληλες υποδομές; Σημαίνει καταρχήν, να δημιουργηθούν συνθήκες ποιοτικής σύνδεσης, μεταξύ των σημαντικών σημείων του κέντρου.

Στα πλαίσια ενός ολοκληρωμένου προγράμματος αναπλάσεων, θα πρέπει να δημιουργηθούν ανετα πεζοδρόμια, ασφαλείς πεζόδρομοι χωρίς εμπόδια και αυτοκίνητα, χώροι στάθμευσης και πρασίνου. Όλα αυτά αποτελούν προϋπόθεση για να αγαπήσουμε πάλι το κέντρο της πόλης, θεωρούνται αναγκαίες δράσεις για να δωθεί αναπτυξιακή ώθηση στα καταστήματα.

Θα πρότεινα σε όλους μας ένα απλό πείραμα. Να περπατήσουμε από το Δημαρχείο μέχρι την πλατεία. Δυστυχώς, θα μετρήσουμε δεκάδες φορές που θα αναγκαστούμε να κατέβουμε από το πεζοδρόμιο στο οδόστρωμα, επειδή για παράδειγμα στα στενά πεζοδρόμια δεν χωράμε ταυτόχρονα με τον απέναντι πεζό ή επειδή κάποιος στάθμευσε παράνομα ή επειδή ο καταστηματάρχης τοποθέτησε τη γλάστρα ή τη διαφημιστική του πινακίδα. Θα μετρήσουμε δεκάδες φορές που αυτοκίνητα περνούν δίπλα μας με μεγάλη ταχύτητα, θέτοντας σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα.

Τέτοιες συνθήκες στην καθημερινότητά μας συμβάλλουν αθροιστικά στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, στο μαρασμό του κέντρου, στην εμπορική απαξίωση των τοπικών καταστημάτων.

Κρίνω ότι η έμφαση στην αλλαγή της εικόνας του κέντου της πόλης είναι αναγκαία, είναι επιτακτική, στα πλαίσια ενός νέου συνολικού οράματος για την πόλη, για τον νέο Δήμο Αχαρνών. Ένα καινούργιο δίκτυο πεζοδρομήσεων, σε συνδυασμό με εξασφάλιση χώρων στάθμευσης με λιγότερη χρήση αυτοκινήτου και πιθανόν με αναβασθμισμένη λειτουργία της τοπικής συγκοινωνίας, θα αλλάξει σημαντικά τον τόπο που ζούμε καθημερινά, θα δώσει πραγματική ώθηση στην ανάπτυξη, θα μας κάνει να αγαπήσουμε πάλι τον τόπο μας.

Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος

Χωροτάκτης – Πολεοδόμος Μηχανικός, MSc

* Αρθρο που δημοσιεύθηκε στα Αχαρναϊκά Νέα στις 10.6.2010

Αρχαίο Θέατρο Αχαρνών: Κρατώντας θαμμένη την ανάπτυξη

Εκεί που είχαμε όλα τα προβλήματα, μας προέκυψε και ένα αρχαίο θέατρο, στη μέση της πόλης. Ενα αρχαίο θέατρο, εξαιρετικής όμως σημαντικότητας, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, το οποίο παραμένει θαμμένο και πληγωμένο από τον εκσκαφέα, αναμένοντας να το αναστήσουμε. Κρίνω εκ του αποτελέσματος, ότι τουλάχιστον για τους διοικούντες, η αποκάλυψη του θεάτρου δεν θεωρήθηκε μεγάλη τύχη, αλλά σημαντικότατο πρόβλημα!

Εκ πρώτης όψεως, η αποκάλυψη του αρχαίου θέατρου μέσα στην πόλη, ανατρέπει δεδομένα. Οικοπεδα, κατοικίες, καταστήματα και ένα σημαντικός δρόμος της πόλης βρίσκονται πάνω από αυτό, κρατώντας το θαμμένο.

Ας μην είμαστε αιθεροβάμονες. Η αξιοποίηση του θεάτρου δεν είναι απλή υπόθεση. Καταρχήν εμπλέκονται υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και οι Εφορείες Αρχαιοτήτων, οι οποίες είναι πραγματικά δυσκίνητες και με πολλές αγκυλώσεις.

Επιπλέον, είναι δεδομένο, ότι η ανάδειξη του χώρου απαιτεί πολύ υψηλό κόστος απαλλοτριώσεων και έργων ανάδειξης. Και σε όλα αυτά προστίθενται οι κοινωνικές αντιδράσεις. Κάποιοι πιθανόν να πρέπει να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και άλλοι να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους. Αν και με την πρόοδο η οποία έχει επιτευχθεί στα τεχνικά μέσα, η ανάδειξη του θεάτρου μπορεί να γίνει με τις ελάχιστες δυνατές επεμβάσεις σε γειτονικές περιουσίες.

Όμως γι’ αυτό είναι εκλεγμένη μια δημαρχιακή αρχή. Για να βρίσκει λύσεις, η έστω να κάνει προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση. Σκέφτομαι κάτι απλό. Εστω για πληροφοριακούς λόγους, εξω από το οικόπεδο που βρέθηκε το θέατρο, ας υπήρχε μια πινακίδα που να περιγράφει τι υπάρχει εκεί. Αντι αυτής, ο κατασκευαστής απολαμβάνει την καλύτερη διαφήμιση με τις δικές του πινακίδες. Θα μπορούσε επίσης να πραγματοποηθεί ένα αρχιτεκτονικός διαγωνισμός με προτάσεις ανάδειξης του θεάτρου και της όμορης περιοχής. Τουλάχιστον, αυτές είναι καταρχήν προτάσεις, ανώδυνες και μηδενικού κόστους.

Επί του πρακτέου όμως, ποιες θα μπορούσαν να είναι λύσεις, όταν ο δήμος αντιμετωπίζει τόσα οικονομικά προβλήματα. Μια λύση θα ήταν η ανταλλαγή ισάξιας περιουσίας του Δήμου σε άλλα σημεία, με τους ιδιοκτήτες οι οποίοι θίγονται. Από το να διαθέτει ο Δήμος αναξιοποίητη περιουσία, είναι προτιμότερο να την χρησιμοποιηεί για την ανάδειξη των θησαυρών του.

Εν τέλει, η ανάδειξη του θεάτρου είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει πρόσκαιρα προβλήματα. Όμως μεσοπρόθεσμα θα δημιουργήσει σωρευτικές αναπτυξιακές δυνάμεις με πολλαπλά οφέλη για τους κατοίκους και τις επιχειρήσεις της πόλης μας. Θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας, θα βελτιώσει την υποβαθμισμένη εικόνα της πόλης. Νομίζω ότι αξίζει να το προσπαθήσουν όσοι έχουν τα ηνία της πόλης, με αρωγούς απαραίτητα όλους μας.

Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος

Χωροτάκτης – Πολεοδόμος Μηχανικός

* Άρθρο που δημοσιέυθηκε στην εφημερίδα Αχαρναϊκά Νέα στη 1.7.2010

Βιογραφικό Σημείωμα

• Γεννήθηκα στις Αχαρνές το μακρινό πλέον 1975 
• Η μητέρα μου καταγόταν από τις Αχαρνές (Αναστασία Αλεπού, γένος Παγώνα) και ο πατέρας μου από τα Καλάβρυτα (Σπύρος Αναγνωστόπουλος, πρώην Διευθυντής 6ου Δημοτικού Σχολείου) 
• Φοίτησα στο 6ο Δημοτικό, 7ο Γυμνάσιο και 1ο Λύκειο, της πόλης μας
• • Σπούδασα στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, 1994 – 1999 
• Συνέχισα τις σπουδές μου στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου απέκτησα τίτλο Master στην «Περιβαλλοντική Πολιτική και Διαχείριση» 
• Η ενασχόληση μου με τα κοινά και το ενδιαφέρον μου προκύπτει καταρχήν ως οικογενειακό βίωμα। Πάντα στο σπίτι μου η ενασχόληση με τα κοινά ήταν μέρος της καθημερινότητας. Οχι επαγγελματικά... η συμβολή στα κοινά είναι κουλτούρα
• Οι πανεπιστημιακές μου σπουδές στη συνέχεια, και μάλιστα οι συγκεκριμένες σε θέματα, Πολεοδομίας, Χωροταξίας, Περιβάλλοντος, θεωρώ ότι αποτελούν εχέγγυα για πραγματική συμβολή στην ανάπτυξη του τόπου μας। 
• Από το 2001, είμαι στη μάχη της βιοπάλης και ευτυχώς η δουλειά μου μου αρέσει! Έχω εκπονήσει αναπτυξιακές, πολεοδομικές, περιβαλλοντικές μελέτες για διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Αχαρνές, Ασπρόπυργος, Βουλιαγμένη, Βάρη, Οία Σαντορίνης, Τήνος, Νησιά Αιγαίου κα)। 
• Εδώ και αρκετά χρόνια εργάζομαι για την ανάπτυξη σημαντικών ακινήτων σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Από κάθε περιοχή προκύπτουν γνώσεις και εμπειρίες για επιτυχημένες ή αποτυχημένες πολιτικές τις οποίες θέλω να μεταφέρω στον τόπο μου। Αντίστοιχες εμπειρίες και γνώσεις μπορούν να μεταφερθούν από Δήμους του εξωτερικού 
• Η αγάπη μου για τις ομορφιές της Ελλάδας, με οδήγησε το 2005 στη δημιουργία του ταξιδιωτικού οδηγού www.diakoporama.gr ο οποίος για πολλά χρόνια ήταν εκ των κορυφαίων με πολύ υψηλή επισκεψιμότητα. Στην πορεία κατάλαβα ότι δεν γίνεται να κρατάω πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη.  
• Από το 2004 και για ορισμένα χρόνια ήμουν Πρόεδρος στο Σύλλογο των Απανταχού Τουρλαδαίων, το χωριό καταγωγής του πατέρα μου, στα Καλάβρυτα। Οι προσπάθειες μου αυτά τα χρόνια ήταν να αναδειχθούν τα παραδοσιακά στοιχεία του χωριού (παλιό σχολείο, μονοπάτια, μνημεία κ।λπ) μέσω διαφόρων ευρωπαικών και εθνικών προγραμμάτων στα οποία εντάχθηκε ο Σύλλογος
• Για την πόλη μας, το τις Αχαρνές, τους Θρακομακεδόνες, τη Βαρυμπόμπη, τον Κόκκινο Μύλο, ονειρεύομαι την ποιότητα ζωής αναβαθμισμένη γιατί το αξίζουν οι άνθρωποι αυτού του τόπου। Θέλω μια πόλη που θα μας αρέσει να τη ζούμε, μια πόλη που θα την επικαλούμαστε χωρίς να κρυβόμαστε। 
• Στις τρεις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις οι δημότες Αχαρνών και Θρακομακεδόνων με τίμησαν με την ψήφο τους δίνοντας μου τη δυνατότητα να τους εκπροσωπώ στο Δημοτικό Συμβούλιο
• Δηλώνω παρών στην προσπάθεια ανάπτυξης του Δήμου Αχαρνών γιατί συνεχίζω να έχω όρεξη να προσφέρω γνώσεις και εμπειρία, όσο και αν αυτός ο τόπος καθημερινά μας πληγώνει! 
• Το 2017 με κέρδισε η οικογενειακή ζωή και με την Ελένη Χωριανοπούλου αποκτήσαμε δυο αγόρια, τον Κωνσταντίνο - Ανδρέα και τον Σπύρο