Το παρακάτω κείμενο αφορά συνάδελφό μου η οποία κατεβαίνει ως υποψήφια στις στις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής. Νομίζω αξίζει κάποιος να διαβάσει το κείμενό της γιατί φανερώνει ότι στο Δημόσιο υπηρετούν και άνθρωποι που μπορούν να το στρέψουν σε μια πραγματικά πολιτοκεντρική λογική και κυρίως σε ένα περισσότερο αξιοκρατικό δημόσιο τομέα:
Συνάδελφοι,
στέλνω αυτό το μήνυμα γιατί θέλω να σας ενημερώσω ότι είμαι ανεξάρτητη υποψήφια στις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής για το Τμήμα του Κεντρικού Τομέα και συγχρόνως επιθυμώ να μοιραστώ τις θέσεις μου μαζί σας με στόχο να πυροδοτήσω ένα διάλογο με όποιους από εσάς ενδιαφέρονται.
Ονομάζομαι Κατερίνα Κοντοπίδου, είμαι Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (1999) με μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολεοδομία - Χωροταξία από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο (2003).
Το 2007 διορίστηκα στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και με την εφαρμογή του “Καλλικράτη” μετατάχθηκα στην Περιφέρεια Αττικής, όπου τοποθετήθηκα στη Διεύθυνση Χωρικού Σχεδιασμού. Σήμερα είμαι υπάλληλος στο τμήμα Πολεοδομικών Θεμάτων.
Το ενδιαφέρον μου για πιο ενεργή συμμετοχή στα του Συλλόγου μας ξεκινά από την πεποίθησή μου ότι η κατάσταση στο χώρο της εργασίας μας έχει γίνει δυσχερέστατη και ότι δε γίνεται να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα εργασιακά μας θέματα με τον ίδιο τρόπο που το κάναμε μέχρι σήμερα. Όπως φαίνεται, αυτός ο τρόπος και αυτή η οπτική μέχρι τώρα δεν έχουν φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα.
Οι βασικές μου θέσεις αναφορικά με τα εργασιακά μας ζητήματα είναι οι παρακάτω:
Ελπίζω ολόψυχα για κοινωνικούς λόγους. ο αγώνας μας για αποτροπή των απολύσεων να στεφθεί με επιτυχία. Στην περίπτωση όμως που αυτό δεν συμβεί, πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα δεύτερο σενάριο διαχείρισης μιας κατάστασης που αρκετοί από εμάς εκτιμούμε ότι είναι εξαιρετικά πιθανή. Ειδικότερα:
Στη χρονική συγκυρία που ζούμε, πιθανό σενάριο είναι ότι σε όλο το Δημόσιο Τομέα, άρα και στην Περιφέρεια Αττικής έρχεται η στιγμή που το προσωπικό θα μειωθεί μέσω απολύσεων. Μέχρι σήμερα η αντιμετώπιση αυτής της πολύ πιθανής εξέλιξης από το σύνολο των εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα, αλλά και στην Περιφέρεια Αττικής από τους μέχρι τώρα εκπροσώπους μας και σχεδόν την πλειονότητα των εργαζομένων, γίνεται μέσω μίας οριζόντιας και ολοκληρωτικής άρνησης.
Επειδή όμως, κατά τη γνώμη μου, δε μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η πιθανότητα των απολύσεων είναι πολύ ισχυρή έως αναπόδραστη πιστεύω ότι είναι σκόπιμο να γίνει μία συζήτηση (μία προετοιμασία ίσως) για την επόμενη μέρα.
Υπάρχει μια μερίδα υπαλλήλων που κατά καιρούς σε ιδιωτικές συζητήσεις αναγνωρίζουν ότι και από την πλευρά μας, την πλευρά δηλαδή των δημοσίων υπαλλήλων, δεν υπήρξαμε πάντα σωστοί στο σύνολό μας και συνήθως όλοι έχουν να παρουσιάσουν ένα παράδειγμα συναδέλφου για να τεκμηριώσουν αυτή την άποψη.
Προτείνω λοιπόν, να μπει στην ατζέντα μας η έγκαιρη και δίκαιη διαμόρφωση δικής μας πρότασης για τα κριτήρια αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων με βάση τα οποία θα αξιολογούμαστε στο μέλλον, τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι αυτή η αξιολόγηση θα είναι δίκαιη και αδιάβλητη από κάθε είδους «μέσο» και θα είναι διαφανής και η οποία θα αξιοποιηθεί ενδεχομένως και για την πιθανότητα απολύσεων στην περίπτωση που αυτές δεν καταφέρουμε να αποφευχθούν.
Σε αυτή τη βάση, αναφέρω επιγραμματικά τα βασικά θέματα με τα οποία εκτιμώ ότι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε για τη διαμόρφωση της πρότασής μας ως υπάλληλοι της Περιφέρειας Αττικής.
1. Διασφάλιση της πλήρους νομιμότητας:
α) στον τρόπο πρόσληψης – αξιοκρατία: Πιστεύω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον για τις κραυγαλέες περιπτώσεις παράνομων ή σύννομων προσλήψεων.
β) στον τρόπο εργασίας - διασφάλιση από παράνομες πρακτικές κατά την άσκηση των καθηκόντων: Αν και χωράει πολλή συζήτηση το ποιες ακριβώς πρακτικές είναι παράνομες ή παράτυπες, πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε για τις κραυγαλέες περιπτώσεις παράνομων πρακτικών από συναδέλφους.
2. Διαμόρφωση προτάσεων και διεκδίκηση για αξιοκρατία στον τρόπο εργασίας: Πιστεύω ότι έχει γίνει ήδη αρκετή συζήτηση, αλλά υπάρχει ακόμα περιθώριο. Όλοι θεωρούσαμε πάντα ότι άπαξ και γίναμε μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, άρα έχουμε περάσει ήδη από μία αξιοκρατική ή όχι διαδικασία αξιολόγησης, τότε πρέπει να διεκδικήσουμε να μην επαναξιολογηθούμε ποτέ. Πράγματι το αντικείμενο πολλών από εμάς είναι πολύ εξειδικευμένο και θα είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί μία κατάλληλη φόρμουλα, αλλά με την εξαρχής άρνηση για την οποιαδήποτε αξιολόγηση, απλά εθελοτυφλούμε μπροστά στο πολύ ισχυρό ενδεχόμενο των εναλλακτικών οριζόντιων απολύσεων και σίγουρα δεν προάγουμε την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουμε.
Η μέτρηση απόδοσης με δίκαιο και διαφανή τρόπο θα πρέπει να γίνει έτσι ώστε να τεκμηριώνεται:
α) η ουσιαστική άσκηση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων μας
β) η εξυπηρέτηση του πολίτη με νόμιμο, διαφανή και αποτελεσματικό τρόπο
γ) η συνεχής βελτίωση των ικανοτήτων μας και της τεχνογνωσίας μας (προώθηση προτάσεων για τη διασφάλιση της δια βίου κατάρτισης και εκπαίδευσής μας)
3. Διαμόρφωση προτάσεων και διεκδίκηση για βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας για τα εξής:
α) απλούστευση των διαδικασιών διεκπεραίωσης της δουλειάς μας με μείωση της γραφειοκρατίας και πολιτοκεντρική προσέγγιση
β) βελτίωση της εξυπηρέτησης του πολίτη επί της ουσίας
γ) διαμόρφωση από τον εργοδότη μας εργαλείων και μέσων ώστε να είναι εφικτή η διασφάλιση της επίτευξης τήρησης των θεσμικών προθεσμιών και χρόνων ολοκλήρωσης των εργασιών όπως αυτές τίθενται από θεσμικά κείμενα από την πλευρά των εργαζομένων.
4. Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου πεδίο αλλαγής, είναι η ίδια η αλλαγή κουλτούρας των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει από εμάς τους ίδιους και να ενισχυθεί με την κατάλληλη υποστήριξη του κράτους (ως εργοδότη), τόσο με εκπαίδευση όσο και με εργαλεία επιβράβευσης και κινήτρων.
Έχοντας διατυπώσει τις προτάσεις μας για τα κριτήρια αυτά, τότε εκτιμώ ότι μπορούμε να πετύχουμε τα εξής:
α) να υποστηρίξουμε επί της ουσίας τη λογική των εκλογικευμένων και ουσιαστικών διαρθρωτικών αλλαγών στη δημόσια διοίκηση ως αντίποδα στα οριζόντια δημοσιονομικά μέτρα (οριζόντιες περικοπές μισθών κλπ)
β) να αντιστρέψουμε το κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία ευρύτερα ότι δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας ή ότι μας ενδιαφέρει μόνο ο μισθός μας
γ) να ανακτήσουμε τη μαχητικότητά μας και την αξιοπιστία μας στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αλλά και στο εσωτερικό μας.
Επιπλέον θα προετοιμαστούμε να απαντήσουμε στις επικείμενες απολύσεις με αδιάσειστα και διαφανή κριτήρια αξιολόγησης.
Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι έχω πλήρη επίγνωση του πόσο δυσάρεστα ακούγονται όλα τα παραπάνω. Είμαστε όμως μέρος ενός συστήματος που αλλάζει. Οφείλουμε να το λαμβάνουμε υπόψη όταν χαράσσουμε τις γραμμές της δράσης μας. Όσα ξέραμε μέχρι σήμερα έχουν ανατραπεί και θα ήταν μικρόνοο να επιμένουμε να στεκόμαστε στο ίδιο σημείο όπου στεκόμαστε μέχρι τώρα. Περνάμε μία περίοδο αναπροσαρμογών, όπου το σύστημα αναζητά τις νέες ισορροπίες του. Είμαι αισιόδοξη ότι το νέο σημείο ισορροπίας θα είναι πιο κοντά στην λογική.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Κατερίνα Κοντοπίδου