Εδώ είναι Μενίδι!

Ένα χρόνο που είμαι αντιδήμαρχος σε ορισμένες από τις παρεμβάσεις που προωθούμε έχω ακούσει αρκετές φορές τη φράση: «Τι είναι αυτά που κάνετε. Εδώ είναι Μενίδι»
Μου το είπαν για τη μελέτη της πλατείας, για τις ρυθμίσεις με τα φορτηγά, για τα πρόστιμα στις αφισοκολλήσεις, για την αποτροπή της παράνομης στάθμευσης κ.λπ.
Ποιο απαξιωτική φράση από ανθρώπους που ζουν στην πόλη ή επιχειρούν εδώ δεν μπορεί να ακουστεί. Και πως να μην το πουν αφού αυτοί βολεύονται σε βάρος των άλλων;
Είτε το θέλουν όμως κάποιοι είτε όχι, κανόνες θα μπουν. Και θα εφαρμοστούν με το χρόνο. Αν εμείς δεν το καταφέρουμε είμαι βέβαιος ότι θα το κάνουν στην πορεία κάποιοι άλλοι.  Το «εδώ είναι Μενίδι» περνούσε κάποτε. Το Μενίδι όμως δεν είναι χωριό και έχει ανάγκη να γίνει σύγχρονη πόλη.
Δείτε ένα παράδειγμα του τι σημαίνει "εδώ είναι Μενίδι" στο βίντεο που ακολουθεί το οποίο τραβήχτηκε σήμερα 17/12 και περίπου ώρα 11.30. Μέσα σε λίγα μέτρα μόνο καταγράφονται τόσες πολλές παραβάσεις στάθμευσης.
Μπορεί ο καθένας να επικαλεστεί οποιαδήποτε δικαιολογία. "Βιάζομαι", "μόνο για 5 λεπτά σταμάτησα", "δεν βρήκα που να παρκάρω" κ.α. Γιατί όμως ο καθένας από εμάς προκειμένου να λύσει το δικό του πρόβλημα φέρεται αντικοινωνικά δεν μπορώ να το αντιληφθώ.
Γιατί δηλαδή πρέπει να έχουμε δημοτική αστυνομία για να μας κάνει νταντά ή να κόβει πρόστιμα; Δεν μπορούμε από μόνοι μας να υπακούσουμε σε στοιχειώδεις κανόνες που δεν βλάπτουν ούτε εμάς αλλά ούτε τους συμπολίτες μας;
Ακόμα και αν είχαμε την καλύτερη δημοτική αστυνομία, θα έπρεπε να μεταμορφωθούν σε τιραμόλες για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο το οποίο αποκλειστικά προκαλείται από έλλειψη παιδείας. Άλλη δικαιολογία δεν υπάρχει. Ούτε ο χρόνος είναι δικαιολογία, ούτε η έλλειψη πάρκινγκ.
Προσωπικά επειδή θεωρώ ότι αυτές οι συμπεριφορές μας προσβάλουν όλους δεν μπορώ άλλο να συναινέσω στην ανοχή.
Δείτε το βίντεο!
 

Παιδικές αναμνήσεις... μήπως χρειαστεί να γυρίσουμε στον πρωτογενή τομέα!

Με την οικονομική κρίση να συνεχίζει καταστρέφει την ελληνική κοινωνία, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι η επιστροφή σε δραστηριότητες του πρωτογενούς τομέα θα αποτελέσει μέρος της απάντησης για ανάπτυξη.
Με αυτή την αφορμή έψαξα και βρήκα μια φωτογραφία από τα παιδικά μου χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος των καλοκαιριών, όταν σταματούσαν τα σχολεία το περνούσα στο χωριό του πατέρα μου κοντά στα Καλάβρυτα. Ο παππούς μου και η γιαγιά μου εκεί, είχαν 3-4 κατσίκες τις οποίες τις αναλαμβάναμε με τον αδερφό μου εξ' ολοκλήρου όσο διάστημα παραμέναμε στο χωριό.
Στη συγκεκριμένη φωτογραφία η μεσαία κατσίκα ήταν μενιδιάτισα! Κι όμως, είχε γεννηθεί εδώ, στην αυλή της εδώ γιαγιάς μου, αλλά την υποχρεώσαμε σε μετανάστευση στα Καλάβρυτα!
Μάθε τέχνη και άστηνε...

Η οπτική για τα πράγματα ενός δημοσίου υπαλλήλου

Το παρακάτω κείμενο αφορά συνάδελφό μου η οποία κατεβαίνει ως υποψήφια στις στις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής. Νομίζω αξίζει κάποιος να διαβάσει το κείμενό της γιατί φανερώνει ότι στο Δημόσιο υπηρετούν και άνθρωποι που μπορούν να το στρέψουν σε μια πραγματικά πολιτοκεντρική λογική και κυρίως σε ένα περισσότερο αξιοκρατικό δημόσιο τομέα:

Συνάδελφοι,
στέλνω αυτό το μήνυμα γιατί θέλω να σας ενημερώσω ότι είμαι ανεξάρτητη υποψήφια στις εκλογές του Συλλόγου Εργαζομένων της Περιφέρειας Αττικής για το Τμήμα του Κεντρικού Τομέα και συγχρόνως επιθυμώ να μοιραστώ τις θέσεις μου μαζί σας με στόχο να πυροδοτήσω ένα διάλογο με όποιους από εσάς ενδιαφέρονται.

Ονομάζομαι Κατερίνα Κοντοπίδου, είμαι Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (1999) με μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πολεοδομία -  Χωροταξία από το Μετσόβιο Πολυτεχνείο (2003). 
Το 2007 διορίστηκα στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και με την εφαρμογή του “Καλλικράτη” μετατάχθηκα στην Περιφέρεια Αττικής, όπου τοποθετήθηκα στη Διεύθυνση Χωρικού Σχεδιασμού. Σήμερα είμαι υπάλληλος στο τμήμα Πολεοδομικών Θεμάτων. 
Το ενδιαφέρον μου για πιο ενεργή συμμετοχή στα του Συλλόγου μας ξεκινά από την πεποίθησή μου ότι η κατάσταση στο χώρο της εργασίας μας έχει γίνει δυσχερέστατη και ότι δε γίνεται να συνεχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τα εργασιακά μας θέματα με τον ίδιο τρόπο που το κάναμε μέχρι σήμερα. Όπως φαίνεται, αυτός ο τρόπος και αυτή η οπτική μέχρι τώρα δεν έχουν φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα.

Οι βασικές μου θέσεις αναφορικά με τα εργασιακά μας ζητήματα είναι οι παρακάτω:
Ελπίζω ολόψυχα για κοινωνικούς λόγους. ο αγώνας μας για αποτροπή των απολύσεων να στεφθεί με επιτυχία. Στην περίπτωση όμως που αυτό δεν συμβεί, πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για ένα δεύτερο σενάριο διαχείρισης μιας κατάστασης που αρκετοί από εμάς εκτιμούμε ότι είναι εξαιρετικά πιθανή. Ειδικότερα: 
Στη χρονική συγκυρία που ζούμε, πιθανό σενάριο είναι ότι σε όλο το Δημόσιο Τομέα, άρα και στην Περιφέρεια Αττικής έρχεται η στιγμή που το προσωπικό θα μειωθεί μέσω απολύσεων. Μέχρι σήμερα η αντιμετώπιση αυτής της πολύ πιθανής εξέλιξης από το σύνολο των εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα, αλλά και στην Περιφέρεια Αττικής από τους μέχρι τώρα εκπροσώπους μας και σχεδόν την πλειονότητα των εργαζομένων, γίνεται μέσω μίας οριζόντιας και ολοκληρωτικής άρνησης.
Επειδή όμως, κατά τη γνώμη μου, δε μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η πιθανότητα των απολύσεων είναι πολύ ισχυρή έως αναπόδραστη πιστεύω ότι είναι σκόπιμο να γίνει μία συζήτηση (μία προετοιμασία ίσως) για την επόμενη μέρα.
Υπάρχει μια μερίδα υπαλλήλων που κατά καιρούς σε ιδιωτικές συζητήσεις αναγνωρίζουν ότι και από την πλευρά μας, την πλευρά δηλαδή των δημοσίων υπαλλήλων, δεν υπήρξαμε πάντα σωστοί στο σύνολό μας και συνήθως όλοι έχουν να παρουσιάσουν ένα παράδειγμα συναδέλφου για να τεκμηριώσουν αυτή την άποψη. 
Προτείνω λοιπόν, να μπει στην ατζέντα μας η έγκαιρη και δίκαιη διαμόρφωση δικής μας πρότασης για τα κριτήρια αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων με βάση τα οποία θα αξιολογούμαστε στο μέλλον, τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι αυτή η αξιολόγηση θα είναι δίκαιη και αδιάβλητη από κάθε είδους «μέσο» και θα είναι διαφανής και η οποία θα αξιοποιηθεί ενδεχομένως και για την πιθανότητα απολύσεων στην περίπτωση που αυτές δεν καταφέρουμε να αποφευχθούν.
Σε αυτή τη βάση, αναφέρω επιγραμματικά τα βασικά θέματα με τα οποία εκτιμώ ότι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε για τη διαμόρφωση της πρότασής μας ως υπάλληλοι της Περιφέρειας Αττικής.
1. Διασφάλιση της πλήρους νομιμότητας: 
α) στον τρόπο πρόσληψης – αξιοκρατία: Πιστεύω ότι μπορούμε να συμφωνήσουμε τουλάχιστον για τις κραυγαλέες περιπτώσεις παράνομων ή σύννομων προσλήψεων.
β) στον τρόπο εργασίας  - διασφάλιση από παράνομες πρακτικές κατά την άσκηση των καθηκόντων: Αν και χωράει πολλή συζήτηση το ποιες ακριβώς πρακτικές είναι παράνομες ή παράτυπες, πιστεύω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε για τις κραυγαλέες περιπτώσεις παράνομων πρακτικών από συναδέλφους.
2. Διαμόρφωση προτάσεων και διεκδίκηση για αξιοκρατία στον τρόπο εργασίας: Πιστεύω ότι έχει γίνει ήδη αρκετή συζήτηση, αλλά υπάρχει ακόμα περιθώριο. Όλοι θεωρούσαμε πάντα ότι άπαξ και γίναμε μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, άρα έχουμε περάσει ήδη από μία αξιοκρατική ή όχι διαδικασία αξιολόγησης, τότε πρέπει να διεκδικήσουμε να μην επαναξιολογηθούμε ποτέ. Πράγματι το αντικείμενο πολλών από εμάς είναι πολύ εξειδικευμένο και θα είναι αρκετά δύσκολο να βρεθεί μία κατάλληλη φόρμουλα, αλλά με την εξαρχής άρνηση για την οποιαδήποτε αξιολόγηση, απλά εθελοτυφλούμε μπροστά στο πολύ ισχυρό ενδεχόμενο των εναλλακτικών οριζόντιων απολύσεων και σίγουρα δεν προάγουμε την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουμε. 
Η μέτρηση απόδοσης με δίκαιο και διαφανή τρόπο θα πρέπει να γίνει έτσι ώστε να τεκμηριώνεται:
α) η ουσιαστική άσκηση των καθηκόντων και αρμοδιοτήτων μας
β) η εξυπηρέτηση του πολίτη με νόμιμο, διαφανή και αποτελεσματικό τρόπο
γ) η συνεχής βελτίωση των ικανοτήτων μας και της τεχνογνωσίας μας (προώθηση προτάσεων για τη διασφάλιση της δια βίου κατάρτισης και εκπαίδευσής μας)
3. Διαμόρφωση προτάσεων και διεκδίκηση για βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας για τα εξής:
α) απλούστευση των διαδικασιών διεκπεραίωσης της δουλειάς μας με μείωση της γραφειοκρατίας και πολιτοκεντρική προσέγγιση
β) βελτίωση της εξυπηρέτησης του πολίτη επί της ουσίας
γ) διαμόρφωση από τον εργοδότη μας εργαλείων και μέσων ώστε να είναι εφικτή η διασφάλιση της επίτευξης τήρησης των θεσμικών προθεσμιών και χρόνων ολοκλήρωσης των εργασιών όπως αυτές τίθενται από θεσμικά κείμενα από την πλευρά των εργαζομένων.
4. Το πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου πεδίο αλλαγής, είναι η ίδια η αλλαγή κουλτούρας των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει από εμάς τους ίδιους και να ενισχυθεί με την κατάλληλη υποστήριξη του κράτους (ως εργοδότη), τόσο με εκπαίδευση όσο και με εργαλεία επιβράβευσης και κινήτρων.

Έχοντας διατυπώσει τις προτάσεις μας για τα κριτήρια αυτά, τότε εκτιμώ ότι μπορούμε να πετύχουμε τα εξής:
α) να υποστηρίξουμε επί της ουσίας τη λογική των εκλογικευμένων και ουσιαστικών διαρθρωτικών αλλαγών στη δημόσια διοίκηση ως αντίποδα στα οριζόντια δημοσιονομικά μέτρα (οριζόντιες περικοπές μισθών κλπ)
β) να αντιστρέψουμε το κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία ευρύτερα ότι δεν κάνουμε καλά τη δουλειά μας ή ότι μας ενδιαφέρει μόνο ο μισθός μας
γ) να ανακτήσουμε τη μαχητικότητά μας και την αξιοπιστία μας στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο αλλά και στο εσωτερικό μας.
Επιπλέον θα προετοιμαστούμε να απαντήσουμε στις επικείμενες απολύσεις με αδιάσειστα και διαφανή κριτήρια αξιολόγησης.

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω ότι έχω πλήρη επίγνωση του πόσο δυσάρεστα ακούγονται όλα τα παραπάνω. Είμαστε όμως μέρος ενός συστήματος που αλλάζει. Οφείλουμε να το λαμβάνουμε υπόψη όταν χαράσσουμε τις γραμμές της δράσης μας. Όσα ξέραμε μέχρι σήμερα έχουν ανατραπεί και θα ήταν μικρόνοο να επιμένουμε να στεκόμαστε στο ίδιο σημείο όπου στεκόμαστε μέχρι τώρα. Περνάμε μία περίοδο αναπροσαρμογών, όπου το σύστημα αναζητά τις νέες ισορροπίες του. Είμαι αισιόδοξη ότι το νέο σημείο ισορροπίας θα είναι πιο κοντά στην λογική.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Κατερίνα Κοντοπίδου

Τεράστια η φτώχεια της αντιπολίτευσης στο Δήμο Αχαρνών

Διοίκηση καλή από μόνη της δεν υπάρχει. Ο έλεγχος της αντιπολίτευσης είναι απαραίτητος για τη σωστη λειτουργία του Δήμου.
Όμως, με εξαίρεση ελάχιστες και μεμονωμένες περιπτώσεις η αντιπολίτευση του Δήμου Αχαρνών είναι φτωχή, αλλά κυρίως κατώτερη των περιστάσεων. Άλλωστε οι περισσότεροι από του Δημοτικούς Συμβούλους της αντιπολίτευσης είναι εκεί για να στηρίξουν το παρελθόν τους και όχι το μέλλον του Δήμου.
Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Παρασκευής μεταξύ άλλων είχαμε θέμα συζήτησης άλλων την εξέταση ενστάσεων για την ένταξη της περιοχής των Ξενοδοχοϋπαλλήλων στο σχέδιο πόλης. Οι περισσότεροι κάτοικοι που παραυρέθηκαν στο Συμβούλιο ήταν όσοι κατέχουν ιδιοκτησίες κάτω από τους πυλώνες. Δυστυχώς με τα δεδομένα που ισχύουν σήμερα οι ιδιοκτησίες που βρίσκονται κάτω από πυλώνες δεν μπορούν να ενταχθούν στο σχέδιο. Αυτό είναι το δεδομένο. Προφανώς και είναι αισχρό μια ιδιωτική ανώνυμη εταιρία όπως η ΔΕΗ να είναι αιτία κάποιοι να μην μπορούν να αξιοποιήσουν την περιουσία τους που με κόπους απέκτησαν. Αλλά αυτό είναι όμως άλλο θέμα και δεν αντιμετωπίζεται με αποφάσεις καταδίκης του ΔΣ, τη στιγμή που η κεντρική διοίκηση ακολουθεί άλλους δρόμους. Με τα έως τώρα δεδομένα η ένταξη τους είναι δύσκολη. Απαιτείται έξυπνος χειρισμός για να καμφθεί η κεντρική διοίκηση και κυρίως η ΔΕΗ να είναι αναγκασμένη να υποκύψει. Η επιλογή της Δημοτικής Αρχής είναι να προχωρήσει όλη η υπόλοιπη περιοχή και η ζώνη διέλευσης των πυλώνων  να αντιμετωπιστεί ξεχωριστά, με ειδικό χειρισμό, χωρίς να θίγονται όμως όλες οι υπόλοιπες ιδιοκτησίες.
Η αντιπολίτευση τι υποστήριξε; Να μπουν όλες οι ιδιοκτησίες με προφανή και ιδιοτελή στόχο να απορριφθεί εκ νέου το σχέδιο πόλης και να έρθει ως σωτήρας στις επόμενες εκλογές ο κάθε υποψήφιος Δήμαρχος.
Με παλαιοκομματικές λογικές που μας έφτασαν ως χώρα, μέρος της αντιπολίτευσης με προεξάρχοντα τον αρχηγό των υποσχέσεων κ. Κασσαβό έσπρωχνε το σώμα του Δημοτικού Συμβουλίου προς μια απόφαση που θα κατέστρεφε όλη την περιοχή των Ξενοδοχοϋπαλλήλων.  Είναι προφανές ότι δεν υποκύψαμε. Αλλά ο δημότης αυτής της πόλης πρέπει καλά να γνωρίζει που τελειώνει η αλήθεια και που ξεκινάει το ψέμα και κυρίως πρέπει να ενημερώνεται.
Υπάρχει κάτι επίσης που στο ΔΣ της Παρασκευής μου έκανε φοβερή εντύπωση. Το γεγονός ότι ο «Περιβαλλοντολόγος» κ. Κασσαβός δεν ψήφισε το θέμα «Έγκριση Σχεδίου προγραμματικής σύμβασης με το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών για την : «Ενεργειακή, περιβαλλοντική και βιοκλιματική αξιολόγηση δομημένου περιβάλλοντος του Δήμου,  σχεδιασμός  και επιστημονική και τεχνική ωρίμανση σχετικών δράσεων». Ομολογώ ότι έμεινα έκπληκτος γιατί οι προφάσεις του ήταν αστήρικτες.
Καλή και θεμιτή η φιλοδοξία κάποιου να γίνει δήμαρχος. Αλλά υπάρχουν όρια. Και κάποιοι δεν φαίνεται να τα υπολογίζουν!

Θα γίνει επιτέλους parking στο κέντρο;

Για την Παγκάλου πόσα δεν έχω ακούσει εκτός των άλλων εξαιτίας του γεγονότος  ότι δεν μπορεί κάποιος πλέον να παρκάρει στα δεξιά. Ακουσα ουκ ολίγες φορές το επιχείρημα: «πρώτα βρείτε parking και μετά κάντε πεζοδρόμια. Που θα παρκάρουμε;”
Επειδή είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι δημότες πως εξελλίσονται κάποια πράγματα παραθέτω τα εξής σε σχέση με τις διαδικασίες που ακολουθήσαμε ως σημερα για την εξεύρεση χώρου στάθμευσης:
Όπως καλά γνωρίζουν οι περισσότεροι, πριν από αρκετό καιρό είχαμε δημοσιεύσει ανακοίνωση με την οποία ζητούσαμε να εκδηλώσουν ενδιαφέρον ιδιοκτήτες οικοπέδων κοντά στο κέντρο για να τα νοικιάσουν στο Δήμο, προκειμένου να δημιουργηθούν parking.
Το ενδιαφέρον υπήρξε μειωμένο και γενικότερα δεν ευοδώθηκε η προσπάθεια, η οποία ωστόσο ακόμα συνεχίζεται προς διάφορες κατευθύνσεις.
Ψάξαμε τότε και εντοπίσαμε τους ιδιοκτήτες του οικοπέδου που βρίσκεται στην Παύλου Μελά και Εθνικής Αντιστάσεως, το οποίο και παλιότερα είχε λειτουργήσει ως  χώρος στάθμευσης.
Στη μεταξύ μας συνομιλία τους ζήτησα να το νοικιάσουν το οικόπεδο στο Δήμο, αναμένοντας απάντηση.  Αφού μετά από αρκετές ημέρες δεν είχα απάντηση, επίδιωξα την επικοινωνία όπου ενημερωθήκαμε ότι δεν ενδιαφέρονται για συνεργασία με το Δήμο.
Μετά από λίγες μέρες έρχεται στο Δήμο ένα αίτημα για δημιουργία parking. Ήταν από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη του εν λόγω οικοπέδου που είχαμε μιλήσει. Όπως έμαθα είχε κάπου αναφέρει ο ίδιος: «δεν σκοπεύαμε άμεσα να το αξιοποιήσουμε, αλλά από τον Δήμο πήραμε μια καλή ιδέα και θα  την υλοποιήσουμε εμείς μέχρι να το αξιοποήσουμε το οικόπεδο στο μέλλον διαφορετικα».
Και έτσι δημιουργήθηκε ένα parking το οποίο λειτουργεί με ωριαία μίσθωση.
Η εκτίμησή μου είναι ότι το συγκεκριμένο parking θα κλείσει σύντομα ή τέλος πάντων πολύ δύσκολα θα βγάζει τα έξοδά του. Θα μπορούσε να είναι πιο φτηνή η χρέωση του εκτιμώ. Αντίστοιχα, ίσως θα θυμάστε, ότι ακόμα ένα πάρκινγκ με τη λογική της ωριαίας χρέωσης στην Αγίου Κωνσταντίνου έκλεισε λόγω αναδουλειάς.
Ασχέτως της χρέωσης όμως, οποιοδήποτε parking στο κέντρο δεν μπορεί να λειτουργήσει όχι τόσο λόγω κόστους όσο εξαιτίας του γεγονότος ότι ο καθένας μπορεί να παρκάρει όπου θέλει. Αν τα μαγαζιά μάλιστα είχαν πιο φαρδιές πόρτες κάποιοι θα έμπαιναν και μέσα στα μαγαζιά.
Από την αρχή λοιπόν της θητείας μας και ειδικά όσο ασχολούμαι με το ζήτημα της στάθμευσης το θέμα αυτό είναι το πρώτο ζητούμενο.
Εκτός από το θέμα της υπαίθριας στάθμευσης το οποίο είναι μια λύση πρόχειρη και μη μόνιμη ερευνούμε λύσεις και για κάτι μεγαλύτερο, όπως υπόγειο parking.
Όμως τόσα χρόνια και ειδικά την εποχή που το χρήμα έρεε άφθονο γιατί δε βρέθηκε έστω ένας επενδυτής να πει ότι αξίζει να διαθέσει κεφάλαια για να έχουμε ένα καλό και μεγάλο parking; Μήπως γιατί στην πόλη μας η σχέση ζήτησης – προσφοράς θέσεων στάθμευσης δεν μπορεί να το υποστηρίξει;
Αφου δε βρέθηκε τότε επενδυτής πώς να βρεθεί τώρα; Το αναφέρω αυτό διότι έχουμε συναντηθεί 4 φορές με αντιστοιχους επενδυτές από Ελλάδα και εξωτερικό. Αλλά στο τέλος το θέμα parking μένει στα αζήτητα γιατί από την πρώτη τους επαφή με την πόλη, αυτό που τονίζουν είναι ότι με τόση αναρχία στη στάθμευση δεν μπορούν να ρισκάρουν καμία επένδυση.
Ωστόσο τις επαφές τις συνεχίζουμε και τις προσπάθειες. Ελπίζοντας ότι στο τέλος θα προκύψει κάτι καλό για το κέντρο.
Να μιλήσουμε όμως τη γλώσσα της αλήθειας: όλοι θα θέλαμε ένα parking δωρεάν και όσο πιο κοντά στο κέντρο. Το θεωρώ πλέον όμως πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να μπορεί να υποστηριχθεί ένας τέτοιος χώρος από οποιονδήποτε χωρίς αντίτιμο από τον χρήστη. Αλλωστε η εποχή που  ο Δήμος μοίραζε χρήμα τελείωσε.
Είναι παραπάνω από βέβαιο τελικά, ότι το parking από όποιον και αν γίνει (πάντα σε μικρή απόσταση από το κέντρο) θα πρέπει να είναι μια επένδυση η οποία σε βάθος χρόνου θα είναι αποδοτική.
Παρενθετικά αναφέρω ότι σε όσους προτείνω ως λύση το χώρο πίσω από την Εθνική Τράπεζα, όπου σε αυτή φάση υπάρχει η διαθεσιμότητα χώρου για δωρεάν λύσεις, αυτομάτως τίθεται ως αντεπιχείρημα η απόσταση.  Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη δε γίνεται όμως.

Για τον ΣΕΒΑ και τον κ. Κασσαβό: 
Εμείς ως Δημοτική Αρχή ακολουθούμε αυτόν τον κανόνα, δηλαδή παρεμβαίνουμε όπου είναι εφικτό και με βάση τις παρούσες δυνατότητες. Δεν σχετίζουμε άσχετα προβλήματα προκειμένου να βρίσκουμε λόγους για να μην κάνουμε τίποτα.
Διάβασα ότι ο ΣΕΒΑ και ο κος Κασσαβός στη συνέχεια, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας προφανώς ο δεύτερος,  ζητούν Δημοτικό Συμβούλιο για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
Να θυμίσω το εξής. Όποτε γίνεται μελέτη κυκλοφοριακή ο ΣΕΒΑ ήταν αντίθετος, με διάφορες προφάσεις. Η αλήθεια είναι ότι δεν αντιλαμβάνομαι τις αιτιάσεις τους.
Παράλληλα όμως έχω παρατηρήσει το εξής. Στα πιο κεντρικά σημεία των εμπορικών δρόμων της πόλης διακρίνω καθημερινά, τουλάχιστον 20 αυτοκίνητα καταστηματαρχών τα οποία είναι σταθμευμένα από το πρωί μέχρι το βράδυ (αν νοικιάζαμε ένα χώρο 500 τ.μ. 20-25 αυτοκίνητα θα στάθμευαν!). Δηλαδή οι ίδιοι οι έμποροι καταλαμβάνουν θέσεις πιθανών πελατών τους! Αρα το πρώτο μέτρο που θα πρότεινα θα είναι, ο ίδιος ο ΣΕΒΑ να προσπαθήσει να πείσει τα μέλη του να προασπίζουν τα συμφέροντα τους και να παρκάρουν πιο μακριά ώστε να συμβάλλουν στην τόνωση της αγοράς, αντί να ζητάει να σταματήσει η κυκλοφοριακή μελέτη και παράλληλα να παρασύρει τον κ. Κασσαβό σε δελτία τύπου δήθεν υποστήριξης.

Η τόνωση της αγοράς είναι για εμάς ζητούμενο. Πολλές από τις εκδηλώσεις που έγιναν στο κέντρο της πόλης επί αυτής της διοίκησης ως κύριο στόχο αυτόν είχαν, την εμπορική τόνωση.
Το αυτοκίνητο όμως για όσους το υποστηρίζουν σθεναρά είναι μέσο για να προσεγγίσεις στο κέντρο της πόλης. Όχι για να το διασχίσεις ή να το αλώσεις. Επιζητούμε να γίνει το κέντρο φιλικό σε αυτόν τον επισκέπτη – πελάτη που θέλει να διαθέσει χρόνο, να περπατήσει, να δει περισσότερες βιτρίνες και να του δημιουργηθεί περισσότερο ενδιαφέρον να ξαναέρθει. Αν είναι δυνατόν η πολιτική μας ή η πολιτική των καταστηματαρχών  να είναι κοντόφθαλμη και να στοχεύει σε αυτόν που σταματάει για 2 λεπτά, παρκάρει στο πεζοδρόμιο επειδή βιάζεται και κάνει δύσκολη τη ζωή όλων των άλλων.
Αυτός ο πελάτης είναι ευκαιριακός και με την πρώτη δυσκολία θα πάει αλλού, σε άλλη αγορά. Το θέμα είναι να κερδίσουμε τον πελάτη – επισκέπτη που θα βρει  το κέντρο μας ελκυστικό  και θα θελήσει να αφιερώσει χρόνο. Δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη, δηλαδή και τον βιαστικό πελάτη και τον ποιοτικό πελάτη δεν μπορούμε παράλληλα να έχουμε. Διαλέγουμε και παίρνουμε. Οι άλλες πόλεις  πάντως διαλέγουν τον ποιοτικό πελάτη.

Πολιτικαντισμοί του Γιάννη Κασσαβού

Να γίνει Δημοτικό Συμβούλιο για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις

Την άμεση σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου Αχαρνών, για να συζητηθεί το θέμα των κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, ζητά με αίτησή του, ο επικεφαλής της παράταξης "ΑχαρΝΑΙ Ενεργοί Πολίτες", Γιάννης Κασσαβός.

Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις που εφαρμόζει η δημοτική αρχή έχουν δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων στους επαγγελματίες της περιοχής.

Η αίτηση με αριθμό πρωτοκόλλου 101011/5.11/2012 αναφέρει τα εξής:
Όπως είναι σε όλους γνωστό η εμπορική κίνηση της πόλεως είναι εξαιρετικά μειωμένη. Σε αυτή την κρίσιμη και επιβαρυμένη για τους επαγγελματίες περίοδο, πραγματοποιήθηκαν και συνεχίζονται νέες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.

Οι ρυθμίσεις αυτές, έχουν προκαλέσει αναστάτωση στους επαγγελματίες της πόλης και ιδιαίτερα του εμπορικού κέντρου. Κατά γενική ομολογία, με τις νέες αυτές ρυθμίσεις, τα οχήματα καθοδηγούνται εκτός αγοράς με αποτέλεσμα να συρρικνωθούν οι ήδη μειωμένες αγορές.

Παράλληλα έχει προκληθεί και μεγάλη κυκλοφοριακή αναστάτωση, αφού οι ρυθμίσεις προηγήθηκαν της σήμανσης των οδών και της σωστής διαβούλευσης (ΣΕΒΑ, ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ, ΤΡΟΧΑΙΑ, ΟΑΣΑ κτλ).

Κύριε πρόεδρε,

Ζητάμε άμεσα την σύγκλιση του Δημοτικού Συμβουλίου με την συμμετοχή του έγκριτου συγκοινωνιολόγου κ. Φραντζεσκάκη που έκανε την κυκλοφοριακή μελέτη, καθώς και τους εμπορικούς εκπροσώπους της πόλεως, του ΟΑΣΑ και της Τροχαίας Νέας Ιωνίας, προκειμένου να πάρουμε αποφάσεις προς το συμφέρον της πόλεως και των πολιτών.

Σημείωμα δικό μου: Τα λόγια περιττεύουν, όταν η άγρα ψήφων μπαίνει πάνω από όλα

Ενημερωτικό σημείωμα για όσους ζητούν να μάθουν τι αλλάζει

Συμμετέχοντας στη διοίκηση του Δήμου, διαπιστώνω ότι πέρα από τα άπειρα προβλήματα που κληρονομήσαμε πρέπει να αντιπαλέψουμε ακόμα ένα που δεν το είχα υπολογίσει. Αυτό είναι ότι η παροιμία "κάλιο να σου βγει το μάτι παρά το όνομα" έχει σε τοπικό πολιτικό επίπεδο τη δική της εφαρμογή τόσο βαθειά ριζωμένη.
Η αδράνεια των διοικήσεων του Δήμου στην αντιμετώπιση παγιωμένων αλλά στρεβλών καταστάσεων ήταν δεδομένη. Τα αυγά, πάντα οι διοικήσεις του Δήμου  τα μετέφεραν στην επόμενη τετραετία με ιδιαίτερη προσοχή να μη σπάσει έστω και ένα. Και οφείλω να ομολογήσω μια χαρά τα κατάφεραν!
Να αναφέρω ορισμένες από αυτές τις καταστάσεις που δεν πειράζονταν:
Το ν ε κ ρ ο τ α φ ε ί ο ήταν επί χρόνια μια κερδοφόρα και ανεξέλεγκτη πηγή χρήματος. Γιατί κατάφερνε πάντα η εκάστοτε επιχείρηση του νεκροταφείου να είναι όμως  τελικά ζημιογόνα είναι άγνωστο. Το κακό παραμυθάκι όμως με το νεκροταφείο έληξε επί αυτής θητείας  παρά τα εμπόδια από τα συμφέροντα.  Και η εταιρία που μεταξύ άλλων διαχειρίζεται το νεκροταφείο έγινε πλέον μια εταιρία που προσφέρει στον τόπο.
Π ε τ ρ έ λ α ι α: πρόσφατα βγήκαν στη δημοσιότητα με σχετικό δελτίο τύπου οι καταναλώσεις πετρελαίου των τελευταίων ετών. Οι διαφορές επί θητείας της παρούσας διοίκησης είναι σημαντικές. Τα δρομολόγια δεν μειώθηκαν πάντως.
Δ ι α ν ο ί ξ ε ι ς  οδών και πλατειών: Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι κατοικίες εντός κοινοχρήστων χώρων οι οποίες είχαν αποζημιωθεί παρέμεναν στη θέση τους, Και όχι μόνο αυτό, αλλά νοικιάζονταν έως και τώρα από τους ιδιοκτήτες τους οι οποίοι είχαν αποζημιωθεί! Και όμως δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις κτισμάτων που γκρεμίστηκαν και αποδόθηκαν στο κοινωνικό σύνολο ως κοινόχρηστοι χώροι ή δρόμοι.
Κ ο ι ν ό χ ρ η σ τ ο ι  χ ώ ρ ο ι στο κέντρο: Είναι γνωστή η έλλειψη ελεύθερων  χώρων στο κέντρο της πόλης. Και όμως μόνο αυτή η διοίκηση πήρε την απόφαση να κηρύξει χώρους πλησίον της πλατείας σε καθεστώς αναστολής οικοδομικών αδειών.
Ο ι κ ι σ μ ο ί   α θ ι γ γ ά ν ω ν : Τόσα χρόνια τη συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα τη χτυπούσαν όλοι στην πλάτη γιατί είχε ψηφαλάκια τα οποία αγοράζονταν έναντι πινακίου φακής. Και όμως πρώτη φορά επί αυτής της διοίκησης επιδόθηκαν πρόστιμα από την πολεοδομία  για τον οικισμό της Κύπρου. Η συνέχεια είναι μακριά και δύσκολη αλλά ξεκίνησε. Και πάντα με στόχο την καταπολέμηση της παραβατικότητας που έχει ζώσει την πόλη (πώς να τα βάλεις όμως με ένα κράτος που έστειλε 400 οπλισμένους σαν αστακούς στο Ζεφύρι και κατάφερε να κατασχέσει 4,9 γραμμάρια ηρωίνης!)
Ο ι κ ι σ μ ο ί   σ ε ι σ μ ο π λ ή κ τ ω ν: Πρώην σεισμοπλήκτων δηλαδή και νυν αγνώστων ενοικιαστών. Παρά τις προσπάθειες του κράτους δια της αδράνειάς του να παραμείνουν οι οικισμοί στη θέση τους η όλη διαδικασία είναι σε καλό δρόμο. Ελπίζοντας στο τέλος ότι ακόμα και η πληγή του Καποτά θα κλείσει.
Α ν ο ι κ τ ά   ο ι κ ο δ ο μ ι κ ά   τ ε τ ρ ά γ ω ν α στους Θρακομακεδόνες: 300 ιδιοκτήτες οι οποίοι είχαν γίνει όμηροι ανόητων νομικών διαδικασιών μπορούν πλέον να αξιοποιήσουν την περιουσία τους γιατί αυτή η διοίκηση επιδιώξε τη λύση και την πέτυχε.
Λ ε ι τ ο υ ρ γ ί α   τ ο υ   π ρ ο α σ τ ι α κ ο ύ  στο ΣΚΑ και του Σταθμού του ΟΣΕ: Οι σταθμοί υπήρχαν αλλά κάποιος έπρεπε να πιέζει για το άνοιγμα του. Και αυτό επιτεύχθηκε με καθημερινή πίεση του Δημάρχου προς το Υπουργείο Υποδομών. Επίκειται παράλληλα και ελπίζουμε άμεσα το άνοιγμα του Σταθμού στη Λυκότρυπα.
Η  α π ο χ έ τ ε υ σ η   σ τ η   Χ α ρ α υ γ ή : Τόσα χρόνια αναμονής, αλλά όλοι το πρόβλημα το προσπερνούσαν. Αυτή η διοίκηση έδωσε υπόσχεση ότι θα το λύσει και πράγματι το έλυσε.
Και για να έρθω και στα των αρμοδιοτήτων μου,  μπήκε σε εφαρμογή ο δακτύλιος για φορτηγά, γίνονται κυκλοφοριακές αλλαγές που ήταν απαραίτητες, εμποδίζεται  η παράνομη διαφήμιση που έχει ρυπάνει όλη την πόλη και έχουν επιβληθεί πρόστιμα ακόμα και σε «επώνυμους».
Αν παρατηρήσει κάποιος τις αναφορές μου στα παραπάνω παραδείγματα (τα οποία αποτελούν ένα μικρό μέρος παρεμβάσεων στο κατεστημένο) αφορούν ε ν έ ρ γ ε ι ε ς   α υ τ ή ς   τ η ς   δ ι ο ί κ η σ η ς   χ ω ρ ί ς   ο ι κ ο ν ο μ ι κ ό   κ ό σ τ ο ς (μικροπολιτικό κόστος σίγουρα έχουμε). Όμως με αυτές τις ενέργειες  χάλασε η σούπα για πολλούς που είχαν μάθει είτε να βολεύονται είτε να αποσπούν κέρδη.
Φυσικά θα θέλαμε ακόμα περισσότερα. Και άλλα αυγά θα θέλαμε να είχαν σπάσει. Αλλά υπάρχει ακόμα δρόμος και θέληση. Δρόμος ο οποίος εκτός των άλλων έχει μπροστά του τεράστιες οικονομικές δυσκολίες. Και όταν κάθε μήνα δεν γνωρίζει ο  Δήμαρχος αν θα μπορεί να εξασφαλίσει απλά τη μισθοδοσία τα υπόλοιπα ίσως φαντάζουν περιττά.
Για όλα αυτά τόσο ο Δήμαρχος, όσο και οι ανά τομέα συνεργάτες του, έχουν προσπαθήσει τα μέγιστα (αυτή είναι η καθημερινότητα την οποία ζώ και θεωρώ χρέος μου να τη μεταδώσω), χωρίς πλέον να μπορεί να αφήσει κανείς υπόνοιες για κακοδιαχείριση, για συμφέροντα και όσα συνοδεύουν προηγούμενες διοικήσεις. Δεν έχει σημασία αν αυτή η διοίκηση θα αφήσει κάποιο μεγάλο τεχνικό έργο. Μπορώ όμως εκ των έσω να διαβεβαιώσω ότι γίνεται μια τιτάνια προσπάθεια, η οποία και λάθη μπορεί να έχει και παραλείψεις.
Και για όλα αυτά υπάρχει ανάγκη ενημέρωσης των συμπολιτών μας οι οποίοι πρέπει να την επιδιώκουν.
Ο μηδενισμός  δεν ωφελεί κανέναν. Κάποιοι τον επιδιώκουν συστηματικά, κάποιοι άλλοι βολεύονται στις φήμες και στις ανακρίβειες. Ο μηδενισμός όμως διαφέρει από την κριτική στάση την οποία τη ζητάμε γιατί γινόμαστε καλύτεροι σε όφελος του τόπου.
Αυτή η διοίκηση έχει δώσει δείγματα διαφορετικής αντιμετώπισης της πόλης και πάνω από όλα έχει δείξει διάθεση για δουλειά, συμπεριλαμβανομένου του σπασίματος αυγών.  Και αυτό είναι σίγουρα το μεγαλύτερο έργο αυτής της διοίκησης: να δείξει ότι ο δήμος δεν είναι ένα πέρασμα για να βολευτούν κάποιοι, αλλά ένας χώρος προσφοράς στον τόπο και την κοινωνία της πόλης. Και αν τα οικονομικά μας ήταν καλύτερα οι αλλαγές που θέλαμε και υποσχεθήκαμε θα ήταν πολύ γρηγορότερα ορατές.

Υγ1: Επίσης το άλλο που κάναμε χωρίς κόστος και έχει σημασία είναι ότι  δ ε ν   κ ά ν α μ ε   π ο λ λ ά   α π ό   τ α   χ α τ ή ρ ι α  που μας έχουν ζητηθεί.
Υγ2: Σε επόμενη ανάρτηση θα αναφέρω ορισμένα σημαντικά έργα και διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Αποχετεύσεις, όμβρια, παιδικές χαρές, πλατείες, κοινωνικές δομές κ.λπ…
Υγ3: Θα μου πει κάποιος δεν κάνατε αυτό, δεν κάνατε το άλλο. Πολλά είναι που δεν κάναμε αλλά θα θέλαμε. Τα γνωρίζουμε, αλλά από τη θεωρία στην πράξη και με τη σημερινή κατάσταση του Δήμου υπάρχει τεράστια απόσταση.

Αποκαλυπτήρια του Πάρκου Ψυχών στο Σανατόριο της Πάρνηθας

Το Σάββατο 20 Οκτωβρίου στην Πάρνηθα πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια ενός πολύ ιδιαίτερου πάρκου. Ο αυτοδίδακτος γλύπτης Σπύρος Ντασιώτης εμπνευσμένος από το Σανατόριο και τις ιστορίες ανθρώπων που έζησαν εκεί επιζητώντας τη θεραπεία από την επάρατη νόσο της φυματίωσης του γνωστού χτικιού, δημιούργησε το Πάρκο Ψυχών. Μεταξύ αυτών που νοσηλεύθηκαν εκεί ήταν και ο μεγάλος μας ποιητής Γιάννης Ρίτσος.
Πήρε  κορμούς καμμένων ελάτων από την πυρκαγια του 2007 και δημιουργήσε 16 γλυπτά που αποτυπώνουν συναισθήματα των ανθρώπων που έζησαν στο Σανατόριο, έως και την παύση της λειτουργίας του.
Τη δημιουργία του Πάρκου υποστήριξαν το Δασαρχείο Πάρνηθας, ο Φορεάς Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας και ο Σύνδεσμος Πάρνηθας.
Στην τελετή παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Σωτήρης Ντούρος, ο Αντιδήμαρχος Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος και ο Δημοτικός Σύμβουλος και Πρόεδρoς του ΣΥΝΠΑ Βασίλης Λαζάρου.

Δυο ιστορίες με βατράχους και ο νοών νοείτω!

Ιστορία πρώτη
Ο κουφός βάτραχος
Κάποτε έγινε ένας αγώνας βατράχων. Στόχος, να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή ενός πύργου. Πολλοί άνθρωποι μαζεύτηκαν να τους υποστηρίξουν. Ο αγώνας άρχισε.
Στην πραγματικότητα, ο κόσμος δεν πίστευε ότι ήταν εφικτό να ανέβουν οι βάτραχοι στην κορυφή του πύργου και το μόνο που άκουγες ήταν :
“Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν…”
Οι βάτραχοι άρχισαν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους. Ο κόσμος συνέχιζε:
“Τι κόπος! Ποτέ δεν θα τα καταφέρουν…”
Και οι βάτραχοι, ο ένας μετά τον άλλο, παραδέχονταν την ήττα τους, εκτός από έναν, που συνέχισε να σκαρφαλώνει.
Στο τέλος, μόνο αυτός, και μετά από τρομερή προσπάθεια, κατόρθωσε να φθάσει στην κορυφή.
Ένας από τους χαμένους βατράχους, πλησίασε να τον ρωτήσει πώς τα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή.
Δεν απάντησε.
Τότε ο χαμένος βάτραχος συνειδητοποίησε ότι ο νικητής … ήταν απλά κουφός !!!

Συμπέρασμα: Ποτέ μην ακούς ανθρώπους που έχουν τη συνήθεια να είναι αρνητικοί (ή απλά κακοπροαίρετοι), γιατί σου κλέβουν τα μεγαλύτερα όνειρα και σε αποσυντονίζουν από τους στόχους σου.

Ιστορία δεύτερη
Ο βάτραχος στην κατσαρόλα
Πράξη 1η : Ένα βατράχι τοποθετείται σε ένα δοχείο με νερό. Το νερό βράζει. Όπως είναι αναμενόμενο, το βατράχι αμέσως πηδά έξω από το νερό. Ακόμα κι αν το νερό στο δοχείο είναι λίγο και η στάθμη του χαμηλή, το βατράχι πηδά όσο πιο βίαια μπορεί και βγαίνει από το δοχείο.


Πράξη 2η: Το ίδιο βατράχι τοποθετείται σε ένα δοχείο με νερό. Αυτή τη φορά, η θερμοκρασία του νερού είναι ευχάριστη. Το βατράχι ξαπλώνει ευτυχισμένο, απολαμβάνοντας την εμπειρία. Το νερό στο δοχείο θερμαίνεται σταδιακά. Υπάρχουν στιγμές που το βατράχι ενοχλείται, αλλά δεν παρουσιάζει καμιά έντονη αντίδραση. Εγκλιματίζεται. Κάποια στιγμή το νερό αρχίζει να βράζει, οπότε και είναι πολύ αργά για το βατράχι να πηδήξει έξω το νερό. Ακινηροποιείται. Και το βατράχι βράζει… Ζωντανό.
“Η συνήθεια είναι ο καλύτερος υπηρέτης ή ο καλύτερος δυνάστης”   Nathaniel Emmons
 Όταν οι αλλαγές εξελίσσονται με αργό ρυθμό δεν μπορούμε να τις διακρίνουμε εύκολα, με αποτέλεσμα να επαναπαυόμαστε σε μία κατάσταση, όπως και ο βάτραχος που σιγοκάηκε. Δεν παρατηρoύμε τις αλλαγές. Πιστεύουμε ότι όλα είναι καλά, ή ότι είναι απλά θέμα χρόνου να βελτιωθούν πάλι τα πράγματα. Εθελοτυφλούμε και παραμένουμε απαθείς, όμως το νερό ζεσταίνεται κάθε λεπτό.
Συνήθως αυτό που μας κινητοποιεί ώστε να αλλάξουμε κάτι στον εαυτό μας είναι ο πόνος, η θερμοκρασία όπου νιώθουμε ότι βράζουμε. Ο πόνος λειτουργεί σαν συναγερμός και ειδοποιεί για άμεση δράση, αλλά συγχρόνως μπορεί να μας ακινητοποιήσει.
Η απόφαση για αλλαγή δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Όταν αλλάζουμε αποχωρίζομαστε το παλιό, που μας είναι πλέον άχρηστο, αλλά γνώριμο και οικείο, ενώ παράλληλα πηγαίνουμε σε κάτι καινούργιο που μας είναι ακόμα άγνωστο. Οι άνθρωποι συχνά προτιμούν τη βεβαιότητα της δυστυχίας, παρά την δυστυχία της αβεβαιότητας.
Αυτό που είναι γνώριμο, μας προσφέρει ασφάλεια και μας παρηγορεί. Όμως, ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει και παγίδα.

Αποκλείεται να λύσουμε το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πόλης με μαγικά. Να το βελτιώσουμε στοχεύουμε σταδιακά

Πριν κάποια χρόνια η διοίκηση Στριφτού είχε αναθέσει σε ένα από τα πλέον έγκριτα γραφεία συγκοινωνιακών και κυκλοφοριακών μελετών να συντάξει μια μελέτη για το κέντρο της πόλης. Η μελέτη έγινε, εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο και ένα σημαντικό μέρος της έμεινε απλήρωτο με τη σημερινή διοίκηση να προσθέτει στις υπόλοιπες οφειλές και αυτή.
Εμείς, οι κάτοικοι της πόλης έχουμε την εμπειρία του να ζούμε την πόλη καθημερινά. Συνήθως οι εμπειρίες μας είναι αντίστοιχες των θέλω μας και των επιθυμιών μας. ΟΜΩΣ οι επιστήμονες όπως και οι πολιτικοί έχουν την υποχρέωση να βλέπουν την πόλη περισσότερο σφαιρικά και συνεκτιμώντας πολλά δεδομένα, που εκ των πραγμάτων ένας απλός κάτοικος είναι δύσκολο να το επιτύχει.
Το μελετητικό γραφείο που είχε εκπονήσει τη μελέτη για την πόλη, κατά τη γνώμη μου ήταν και είναι έγκυρο, αξιόπιστο και με σημαντική εμπειρία.
Όμως από όσα μελετήθηκαν και από όσα ψηφίστηκαν και από όσα πληρώθηκαν από εμάς τους δημότες τελικά δεν εφαρμόστηκε σχεδόν τίποτα.
Ως συνήθως οι αντιδράσεις σε κάθε κυκλοφοριακή αλλαγή είναι πολλές. Στο 95% των περιπτώσεων οι αντιδρώντες σκέφτονται αν κάνουν 10 ή 100 μέτρα παραπάνω για το σπίτι τους ή την επιχείρησή τους και αντιδρούν. Και όσοι ικανοποιούνται από τις αλλαγές απλά δεν ακούγεται η φωνή τους.
Μέσα από αυτές τις αντιδράσεις τελικά καταφέραμε να αφήσουμε την πόλη μας χωρίς καμιά ουσιαστική αλλαγή στο κυκλοφοριακό της για περίπου 10 χρόνια μετά την μελέτη του Μελετητικού Γραφείου του Φρατζεσκάκη.
Καλύτερα κυκλοφοριακό χάος, παρά πολιτικό κόστος είναι μια απλή σκέψη πολιτικού παρελθούσης νοοτροπίας.
Προσωπικά απέχω από αυτού του είδους τις λογικές. Στη θέση που μου ανέθεσε ο Δήμαρχος είμαι για να κάνω παρεμβάσεις. Αλλιώς κριτική και μάλιστα εύκολη μπορώ να κάνω από το σπίτι μου ή το facebook.
Σε ό, τι αφορά τις αλλαγές που αρχίζουν και εφαρμόζονται:

• Α). Τα φορτηγά καλώς ή κακώς πρέπει να απομακρυνθούν από την πόλη. Προφανώς κάποιες από τις επιχειρήσεις εντός του δακτυλίου θα αλλάξουν συνήθειες και διαδρομές αλλά λύσεις δόθηκαν για όλες τις περιπτώσεις και αν κάπου χρειαστεί θα κάνουμε και διορθωτικές παρεμβάσεις. Το γεγονός ότι κάποιοι οδηγοί βαρέων θα παραβαίνουν το δακτύλιο δεν φταίω εγώ ή ο δήμαρχος. Είναι ζήτημα όμως για το οποίο θα λάβουμε μέριμνα.
• Β). Στο κέντρο της πόλης τώρα. Η μεγαλύτερη απορία όλων είναι γιατί αντιδρομήθηκε η Σακελλαρίου. Είναι πολύ λογικό ερώτημα ίσως. Όλοι βολεύονταν να κατεβαίνουν τη Δεκελείας και από εκεί να μπαίνουν στη Σακελλαρίου. ΟΜΩΣ από όσους διαβάσουν αυτό το κείμενο θέλω να σκεφτούν το εξής: Ποια διαδρομή ακολουθούσαν  για να φτάσουν στη Σακελλαρίου με κατεύθυνση την Αγίου Κωνσταντίνου, μέσω Δεκελείας;  Οι περιπτώσεις είναι οι εξής:

1. «Κατεβαίνω από ψηλά στη Δεκελείας για να φτάσω Αγίου Κωνσταντίνου» Όσοι έκαναν αυτή τη διαδρομή απλά θα στρίβουν νωρίτερα σε κάποιο στενό (Ξενοφώντος, Δημοκρίτου, Βουλγαροκτόνου κ.λπ) και θα μπαίνουν στην Αγίου Κωνσταντίνου. Αρά, πρακτικά δεν τους επηρεάζει η αλλαγή
2. «Κατεβαίνω από Δημοκρίτου στρίβω δεξιά Δεκελείας και μετά Σακελλαρίου». Πρόκειται για ένα εντελώς άσκοπο ζικ ζακ που επιβάρυνε τη Δεκελείας. Τώρα κατευθείαν από Δημοκρίτου θα οδηγούμαστε Αγίου Κωνσταντίνου (παρεπιπτόντως αυτή τη διαδρομή ακολουθούσα καθημερινά. Θα αναγκαστώ να την αλλάξω)
3. «Ανέβαινα την Οδυσσέως έστριβα αριστερά Δεκελείας και πάλι αριστερά στη Σακελλαρίου» Αυτό και αν ήταν άσκοπη επιβάρυνση του κέντρου. Απλά δε θα γίνεται τώρα.
4. «Θέλω να παρκάρω επί της Δεκελείας έξω από το μαγαζί». Τι να απαντήσω στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Τι θέλω να πω με τις παραπάνω περιπτώσεις; Οτι πολύ απλά στην μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων η επίδραση σε κάποιον που θέλει να φτάσει Αγίου Κωνσταντίνου είναι πρακτικά μηδαμινή από την αλλαγή. Αντίθετα θα μειωθούν όσοι άσκοπα διασχίζουν όλη τη Δεκελείας.
Τελικά όλοι θα είναι ευνοημένοι από αυτή τη ρύθμιση;  Σε κάθε ρύθμιση, κάποιοι αλλά λίγοι μπορεί να υποστούν μια επιπλέον μικρή διαδρομή. Η αλήθεια είναι ότι αν προσπαθήσουμε να σχεδιάσουμε για το 100% των χρηστών θα μένουμε πάντα άπραγοι.
Για τους παραπάνω λόγους επιμένω ότι απαιτείται λίγη υπομονή. Πάντα υπάρχει μια περίοδος προσαρμογής σε κυκλοφοριακά ζητήματα.
Τελικά θα λυθούν τα κυκλοφοριακά προβλήματα; Για να λυθούν τα προβλήματα της πόλης θα χρειαστεί καιρός αλλά παράλληλα απαιτείται και εμείς οι ίδιοι οι οδηγοί να τηρούμε στοιχειώδεις κανόνες. Έναν δημοτικό αστυνόμο ή την τροχαία σε κάθε τετράγωνο δεν γίνεται να έχουμε.
Η αλήθεια είναι ότι για όσο έχω την αρμοδιότητα να συμβάλλω στα κυκλοφοριακά ζητήματα θα το κάνω με όλες τις δυνάμεις και τις γνώσεις που διαθέτω. Δεν λέω ότι θα τα λύσουμε όλα, αλλά αν εφαρμοστούν όσα σχεδιάζουμε θα υπάρξει αλλαγή.. Και η αλήθεια είναι ότι ακόμα σχεδιάζουμε αρκετά πράγματα!

Αυτό το κράτος των ανοήτων

Δέκα χρόνια είμαι μέλος σε ομάδες πολεοδομικών μελετών. Η εμπειρία όμως του να ζείς τη διοίκηση σε δημόσιο φορέα εκ των έσω είναι αξεπέραστη. Χωρίς να υπερβάλλω, όταν δεν θα έχω την τύχη ή την ατυχία να είμαι δημοτικός σύμβουλος σε ένα Δήμο όπως ο δικός μας θα έχω κερδίσει κάτι πολύ σημαντικό. Θα είμαι πολύ καλύτερος και πολύ πιο πρακτικός μελετητής. Θα ξέρω και τη θεωρία καλά αλλά κυρίως την πράξη, δηλαδή την ανοησία που κυριαρχεί στο δημόσιο για να μπορώ να την αντιμετωπίσω.
Γιατί τα λέω όλα αυτά όμως. Γιατί αυτοί οι ανοήτοι της κεντρικής διοίκησης μάλλον είναι γνώστες της θεωρίας, αλλά καθόλου της πράξης και εννοώ της τοπικής αυτοδιοίκησης και των αναγκών της.
Κάνουν περικοπές παντού, εκτός από τους μισθούς τους φυσικά και μόλις χτες είπαν να κόψουν ακόμα 30% από του Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους. Τι σημαίνει αυτό. Η’ ότι δεν αντιλαμβάνονται ποιες είναι οι ανάγκες ενός Δήμου, ή ότι στοχευμένα οδηγούν τους Δήμους σε κλείσιμο.

Κακός σύμβουλος η εμπάθεια και η ηθελημένη αγνοια

Τις τελευταίες μέρες ξεκίνησαν και σχεδόν ολοκληρώθηκαν 2 μικρά αλλά χρήσιμα έργα κυκλοφοριακής σημασίας. Ένα από αυτά ήταν η τοποθέτηση νησίδας και δημιουργίας κόμβου στο ύψος του νέου σταθμού του ΟΣΕ στο ΣΚΑ, επί της Οδού Φιλαδελφείας. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η κριτική ορισμένων ότι το έργο έγινε για να εξυπηρετήσει το νέο super market του ΑΒ Βασιλόπουλου αλλά και κάποιων αυτόκλητων εισαγγελέων - ερευνητών  σχετικά με τη νομιμότητα του έργου. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις λοιπόν και για να λυθούν όλες οι απορίες: Το έργο κόστισε στο Δήμο Αχαρνών ΜΗΔΕΝ ευρώ. Και δεν έγινε για τον Βασιλόπουλο. Έγινε όμως με χρηματοδότηση του Βασιλόπουλου  γιατί εμείς ως διοίκηση απαιτήσαμε αυτό το έργο προκειμένου να δοθούν οι σωστές κυκλοφοριακές λύσεις σε ένα σημείο εξόχως προβληματικό. Το έργο είχε σχεδιαστεί πολύ πριν την έλευση του Βασιλόπουλου εξαιτίας της λειτουργίας του Σταθμού του ΟΣΕ και της συνεχώς αυξανόμενης κίνησης οχημάτων από και προς αυτόν.  Αντίστοιχα με αυτό το έργο, έχουν σχεδιαστεί ακόμα αρκετές παρεμβάσεις σε διάφορα σημεία της πόλης. Συνεπώς, η αλήθεια είναι τόσο απλή: βρέθηκε χρηματοδότης για αυτό έργο. Μήπως κάποιος από τους εύκολα κρίνοντες θα έλεγε όχι σε μια τέτοια προσφορά αν ήταν στη θέση μας; Αντίστοιχα, έχουν βρεθεί χρηματοδότες και  για άλλες παρεμβάσεις σε διαφόρους τομείς. Είναι αυτό που γίνεται σε όλα τα πολιτισμένα κράτη του κόσμου και ονομάζεται Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι αυτές οι παρεμβάσεις θα προηγηθούν όσο αυτό δεν ανατρέπει άλλα βασικά ζητήματα - προτεραιότητες του Δήμου. Δυστυχώς είτε θέλουμε να το καταλάβουμε είτε όχι, η οικονομική κατάσταση του Δήμου Αχαρνών αυτή είναι. Δηλαδή 140 εκατομμύρια μείον, συνυπολογισμένων των χρεών που άφησε ο πρώην Δήμος Θρακομακεδόνων. Επειδή λοιπόν γίνονται τεράστιες προσπάθειες από όλους όσους απαρτίζουν τη σημερινή διοίκηση - πιθανόν με λάθη και παραλείψεις - για μείωση των δαπανών, χρειάζεται κατανόηση γιατί ακόμα και αν ένα λιθαράκι μπει στη θέση του θα είναι άθλος. Για όσους μπαίνουν στη διαδικασία να συγκρίνουν τη σημερινή διοίκηση με παλαιότερες διοικήσεις είναι καλύτερο να αναλογιστούν για πόσες δεκαετίες ακόμα θα  πληρώνουμε τα δάνειά τους και τις άφρονες πολιτικές τους, που άφησαν αυτόν τον τόπο μακριά από κάθε έννοια ανάπτυξης. Στην κοντή μας μνήμη επενδύουν διαχρονικά όσοι επιβουλεύονται το μέλλον μας.  Ας αποφύγουμε λοιπόν την παγίδα της κοντής μνήμης.

Η νέα κυκλοφοριακή πρόταση για το κέντρο. Λύσεις και πιθανά προβλήματα

Ψηφίστηκε οπό το ΔΣ του Δήμου Αχαρνών η πρόταση κυκλοφορικών ρυθμίσεων στο κέντρο της πόλης και ειδικότερα στο τμήμα που περιλαμβάνεται μεταξύ των οδών Αριστοτέλους – Εθνικής Αντίστασης – Σαλαμίνος – Φ. Δέδε – Αθηνών – Φιλαδελφείας – Κωνσταντινουπόλεως.
Η αρχική πρόταση τέθηκε σε διαβούλευση μέσω του διαδικτύου στη διεύθυνση  http://kykloforiakoacharnon.wordpress.com . Τη σελίδα την επισκέφθηκαν περισσότεροι από 5.000 μοναδικοί επισκέπτες αρκετοί από τους οποίους κατέθεσαν προτάσεις και σχόλια βελτίωσης.
Η πρόταση που τελικά ψηφίστηκε έχει ως βασικούς πυλώνες φιλοσοφίας τα εξής:

1. Αν δεν υπάρχει λόγος να μπεις με το αυτοκίνητο στο κέντρο τη πόλης μην μπεις.
2. Μονοδρομούνται όλες οι οδοί εντός του δακτυλίου που προαναφέρθηκε
3. Δημιουργούνται άξονες πεζοδρόμων

Είναι σημαντικό νομίζω να τονιστεί ότι καμία πρόταση δε λύνει όλα τα κυκλοφοριακά προβλήματα. Για να λυθούν τα κυκλοφοριακά προβλήματα υπάρχει μόνο ένας τρόπος, ο οποίος δεν απαιτεί μάλιστα καμία μελέτη: να αφήσουμε το αυτοκίνητο στο σπίτι και να κινηθούμε με τα πόδια, τα ΜΜΜ ή το ποδήλατο.
Επειδή όμως εδώ στην πόλη μας οι περισσότεροι έχουμε έναν ακατανόητο συναισθηματικό δεσμό με το αυτοκίνητο (ειδικά όσοι διαθέτουν smart, peugeot rally, saxo vts, παπάκια πειραγμένα κ.λπ)  είναι αναγκαία η προσαρμογή των κυκλοφοριακών λύσεων με τρόπο ο οποίος δεν θα εμποδίζει κάθετα το αυτοκίνητο, αλλά θα το αποτρέπει.
Κατά τη σταδιακή εφαρμογή της νέας πρότασης είναι βέβαιο ότι θα παρατηρηθούν προβλήματα. Μετά από ένα διάστημα που το σύστημα θα βρει την ισορροπία του, θα είναι δυνατό να εντοπιστούν οι αδυναμίες και οι ανάγκες παρέμβασης για τη βελτίωση της σημερινής πρότασης.

Προς υλοποίηση ο κόμβος Μπόσδα - Κύπρου - Ιωνίας

Η προτεινόμενη διαμόρφωση του κόμβου ΜΠΟΣΔΑ – ΚΥΠΡΟΥ – ΙΩΝΙΑΣ συμβάλλει στην πλήρη οριοθέτηση της κίνησης των οχημάτων, στον περιορισμό των ταχυτήτων των οχημάτων και στη ελαχιστοποίηση της περιοχής σύγκρουσης μεταξύ των κινήσεων στον κόμβο.
Αξιοποιείται  ο μεγάλος αδιαμόρφωτος χώρος νότια του κόμβου επί της οδού Ιωνίας, ο οποίος στο ρυμοτομικό σχέδιο προβλέπεται να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο. Αξιοποιώντας τη μεγάλη αυτή έκταση δημιουργείται ένας νέος κυκλικός κόμβος που απορροφάει την αριστερόστροφη κίνηση από Μπόσδα προς Κύπρου που έχει τη μεγαλύτερη έλλειψη ασφάλειας σήμερα.
Ο κυκλικός κόμβος κατασκευάζεται στο μέσο της σημερινής μεγάλης ασφαλτοστρωμένης έκτασης επί της οδού Ιωνίας.

Ο Νέος Κανονισμός Περιπτέρων

Τα περίπτερα θεωρούνται από τις πλέον χαρακτηριστικές κατασκευές των κοινοχρηστων χώρων και παραχωρούνται με αμιγώς κοινωνικά κριτήρια σε ειδικές ομάδες πληθυσμού. Δυστυχώς στην πόλη μας η χρήση και η δομή των περιπτέρων έχει καταστρατηγηθεί. Για το λόγο αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε κανονισμό ο οποίος στο επόμενο διάστημα στοχεύουμε να εφαρμοστεί.

• Ο παρών κανονισμός ρυθμίζει και θέτει συγκεκριμένους κανόνες και όρους που αφορούν την λειτουργία των περιπτέρων στην πόλη των Αχαρνών
• Έχει σκοπό την βελτίωση της αισθητικής των περιπτέρων
• Την βελτίωση της αισθητικής των κοινόχρηστων χώρων της πόλης μας
• Την ασφάλεια της κίνησης των ΑΜΕΑ και γενικότερα των πεζών
• Προσδιορίζει με σαφήνεια τις επιτρεπόμενες διαστάσεις των περιπτέρων και των στοιχείων τους
• Αυξάνει τα τετραγωνικά μέτρα παραχώρησης κοινόχρηστου χώρου διευκολύνοντας τους διαχειριστές τους
• Ορίζει τον τρόπο και τον χρόνο υποβολής των αιτήσεων
• Θέτει αυστηρούς κανόνες σε περίπτωση υπέρβασης ή τροποποίησης της χορηγηθείσας αδείας

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ

Ξεκινάμε από τα φορτηγά και τα βαρέα

Κάθε φορά που περνάω στην Αριστοτέλους με πιάνει ένα σφίξιμο. Σκέφτομαι όσους μένουν σε αυτό το δρόμο, ο οποίος δεν είναι πλέον περιφερειακός και λέω "δεν μπορεί, πρέπει κάτι να γίνει".
Με αυτό το σκεπτικό προχωρήσαμε στην ψήφιση της απαγόρευσης διέλευσης των βαρέων οχημάτων.
Η τήρηση των κανόνων δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Θα βρεθούν πολλοί να παραβιάσουν τους όρους που προσπαθούμε να θέσουμε στην πόλη μας για καλυτέρευση της ποιότητας ζωής. ¨ομως η προσπάθεια είναι στην αρχή και θα τη συνεχίσουμε.

Ακολουθεί ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:

Απαγόρευση διέλευσης βαρέων οχημάτων από τις περιοχές κατοικίας της πόλης

Ψηφίστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο η απαγόρευση διέλευσης βαρέων οχημάτων από τις περιοχές κατοικίας του Δήμου Αχαρνών, σύμφωνα με την εισήγηση του Αντιδημάρχου Ανάπτυξης κ. Αναγνωστόπουλου.
Η ψηφισθείσα ρύθμιση είχε τεθεί σε δημόσια διαβούλευση για μεγάλο διάστημα στον ιστότοπο του Δήμου Αχαρνών.
Ειδικότερα δημιουργείται δακτύλιος απαγόρευσης ο οποίος περικλείεται από τις εξής οδούς: Πλήθωνος Γεμιστού – Καραμανλή – Πάρνηθος- Στρατηγού Καλλάρη – Αγίου Διονυσίου – Αναπαύσεως – Εθνικής Αντίστασης – Ελ Φυτά – Μπόσδα - Δημοκρατίας – Παραδρόμοι Αττικής Οδού.
Η απαγόρευση, αφορά βαρέα οχήματα τα οποία διέρχονται από το Δήμο Αχαρνών πραγματοποιώντας διαμπερή κίνηση και προκειμένου να αποφύγουν τις ελεύθερες λεωφόρους Αθηνών – Λαμίας και Αττικής Οδού. Δεν αφορά βαρέα οχήματα που έχουν προέλευση ή προορισμό επιχειρήσεις εντός του ανωτέρω δακτυλίου, αρκεί να υπάρχουν τα αντίστοιχα παραστατικά για κάθε κίνηση.
Από τη συγκεκριμένη ρύθμιση θα ανακουφιστούν περιοχές κατοικίας της πόλης και εμπορικές οδοί από το θόρυβο, θα μειωθεί ο κίνδυνος δυστυχημάτων ενώ θα περιοριστούν οι φθορές στα οδοστρώματα και στις υποδομές των οδών της πόλης.
Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα επιβαρυμένης οδού είναι η  Αριστοτέλους, στην οποία ευελπιστούμε ότι τα αποτελέσματα της ρύθμισης θα είναι σημαντικά.
Τις επόμενες ημέρες θα ξεκινήσει η τοποθέτηση των αντίστοιχων σημάτων κυκλοφορίας ώστε το μέτρο να έχει τη συντομότερη δυνατή εφαρμογή.